Jakie są korzyści z oświecenia? | Fot. Zoltan Tasi
Oświecenie przynosi konkretne korzyści – stan umysłu po jego osiągnięciu jest szczególny, choć jednocześnie znacznie łatwiejszy do ogarnięcia, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Być może ten artykuł cię totalnie zaskoczy.
Różnego rodzaju nauczyciele duchowi od wieków starają się przekazać ludziom mądrość prowadzącą do oświecenia. Rzadko jednak zdarza mi się trafić na sensowny opis tego, co tak naprawdę daje osiągnięcie owego upragnionego celu.
O ludziach oświeconych mówi się, że są całkowicie przebudzonymi istotami, które zakończyły tułaczkę po materialnej czasoprzestrzeni i w swoim następnym kroku przeniosą się do wyższego świata duchowego.
Całe tony mistycyzmu i magii znajdziemy w opowieściach o oświeceniu. Większość z tego to iluzje tworzone przez umysły niemające większego pojęcia o rzeczywistości.
Możesz wierzyć w dowolną opowieść. Jeśli chcesz, wybierz jedną z religii albo ateizm, filozofię lub logikę w czystej formie. Masz prawo samodzielnie dokonać wyboru i podążać własną drogą.
Dobrze by jednak było uświadomić sobie jedno: rezultat twoich duchowych poszukiwań zawsze będzie taki sam jak innych ludzi.
Nie spodziewaj się, że staniesz się jakimś superbohaterem, który nagle wzniesie się ponad resztę ludzkości. Nie wzniesiesz się. Tak naprawdę może stać się coś dokładnie odwrotnego. Ale o tym później.
Na swojej duchowej ścieżce koncentruję się na rzeczach pewnych – przynajmniej w moim mniemaniu. Nie interesują mnie iluzje, mrzonki ani żadne fałszywe ideologie.
Oświecenie nie jest magiczną pigułką leczącą wszystkie choroby i bolączki świata. Wiedząc to, mogę ze spokojnym sumieniem przedstawić w niniejszym artykule, co tak naprawdę możemy dzięki oświeceniu zyskać.
Istnieje kilka podstawowych korzyści, które może odnieść każdy z nas. Ty również.
I wcale nie musisz zostać świętym; nic nie zyskasz poprzez założenie nowego kościoła czy zamieszkanie w pustelni, gdzieś na odludziu.
Wystarczy, że będziesz żyć swoim (wspaniałym) życiem i pozwolisz sobie na... no cóż, na oświecenie.
Warto przeczytać: Etapy rozwoju duchowego człowieka, czyli jak sprawdzić swój poziom duchowy.
Oto 13 korzyści płynących z oświecenia. Są to jednocześnie cele, do których warto dążyć. Jeśli wszystkie zostaną zrealizowane, z czystym sumieniem będzie można określać siebie mianem człowieka oświeconego.
Jedną z pierwszych oznak przebudzenia jest większa uważność. Zaczniesz dostrzegać rzeczy, które wcześniej wydawały się przemykać gdzieś z boku, nie powodując większej nad tym zadumy. Ale to nie wszystko. Dzięki uważności zrozumiesz także działające we wszechświecie wzorce (także te, które nosisz w sobie).
Poczujesz się jak osoba chodząca po ciemnym pokoju, w którym nagle udało się zapalić światło. Do tej pory ciągle uderzałeś się o meble lub wpadałeś na ściany. Teraz wyraźnie widzisz, jak pokój został umeblowany – żadna ostra krawędź nie stanowi już dla ciebie niebezpieczeństwa.
Efekt jest łatwy do przewidzenia: zmiana własnego postępowania. W kontekście duchowym rozpoznawanie wzorców objawia się zazwyczaj pojawieniem się całkowicie nowych pytań i szukaniem odpowiedzi w inny sposób, niż robią to zwyczajni ludzie.
Wielu ludzi reaguje na wydarzenia bez zastanowienia. Nie kontrolują oni własnych emocji, myśli, a tym bardziej zachowania. Kiedy stają w obliczu jakiejś sytuacji, po prostu działają zamiast przemyśleć sprawę. Konsekwencje ich czynów można dostrzec bardzo łatwo – wystarczy obejrzeć kilka viralowych filmów w Internecie. Ale to jest temat na inną okazję.
Dobra wiadomość jest taka, że dzięki oświeceniu człowiek przestaje zachowywać się bezmyślnie. Dokonuje świadomych wyborów, a tym samym przestaje reagować zbyt emocjonalnie. Posiada samokontrolę, a także umiejętność brania odpowiedzialności za własne postępowanie.
Człowiek oświecony nie denerwuje się z byle powodu. Nie znaczy to jednak, że jest beztroski albo że niczym się nie interesuje. Po prostu potrafi zachowywać się w odpowiedni (według siebie) sposób niezależnie od sytuacji, w jakiej się znajdzie. Zajmuje neutralne stanowisko, ale od niczego się nie odcina.
Warto przeczytać: Na czym polega świadome życie? 22 sekrety, które odkryją przed tobą całą prawdę.
Oświecenie zwykle nie daje człowiekowi tego, na co ten liczy podczas swojej praktyki duchowej. Wielu ludziom wydaje się, że osiągnięcie "najwyższego" (cudzysłów jest tutaj nie bez znaczenia) poziomu rozwoju duchowego wiąże się z jakiegoś rodzaju nadprzyrodzonymi zdolnościami czy talentami wykraczającymi poza możliwości zwykłego człowieka.
To błąd – powszechnie popełniany przez osoby, które nie do końca rozumieją, o co chodzi w duchowości. Skupiają się więc na szeroko pojętych doświadczeniach mistycznych czy zjawiskach ezoterycznych, a nie mają pojęcia, że jest to tylko zasłona dymna utrudniająca prawdziwe przebudzenie, kolejna przeszkoda do pokonania na drodze do ostatecznego celu.
Tymczasem oświecenie pozwala zrozumieć, że w pracy nad sobą nie chodzi o żadne moce, kontakty z tzw. istotami duchowymi, ani tym bardziej o ucieczkę od rzeczywistości, w której wszyscy żyjemy. Tutaj chodzi o coś tak zwyczajnego jak własny rozwój i stawanie się coraz lepszym człowiekiem – tylko i aż człowiekiem.
Nigdy nie podejmuj praktyki w jakimś celu, by coś uzyskać lub zaspokoić któreś ze swych pragnień. Nigdy nie podejmuj praktyki, by polepszyć swój los. Nigdy nie podejmuj praktyki w nadziei na zdobycie cudownych mocy. Podejmij praktykę dla niej samej. – Eihei Dōgen
Doskonałym sposobem na rozwijanie siebie jest sztuka. Pod wieloma względami jest to znacznie lepsza metoda niż medytacja czy filozofia, ponieważ pozwala połączyć działanie o czysto duchowej naturze z tym, które jest oparte na materii.
Dowiedz się więcej: Duchowość i sztuka, czyli odkrywanie największych tajemnic człowieka.
W naszym świecie praktycznie nie da się funkcjonować bez (większego lub mniejszego) przywiązania do czegoś. To mogą być przedmioty materialne, grupa społeczna (np. religijna) lub jakaś idea (np. twoje osobiste przekonania).
Tymczasem człowiek oświecony umie zachować umiar i płynącą z niego harmonię. Pragnienia nie grają w jego życiu wielkiej roli, nawet jeśli nie jest w stanie całkowicie ich wyeliminować. Dzięki temu jest wolny. Odpuszcza sobie mało znaczące kwestie, jak:
Dowiedz się więcej: Brak przywiązania – źródło twojej siły.
Oświecenie sprawia, że człowiek przestaje żyć w pośpiechu. Nie próbuje za wszelką cenę i jak najszybciej osiągać swoich celów. Wie, że pośpiech nie jest wskazany w duchowości. Wręcz przeciwnie – ci, którzy się spieszą, zazwyczaj docierają do celu jako ostatni.
Człowiek oświecony spokojnie, miarowo posuwa się naprzód, krok za krokiem, chwila za chwilą. Działa we własnym tempie i nie denerwuje się, jeśli coś zajmuje mu więcej czasu niż innym.
Cierpliwość to także sposób układania relacji z innymi – akceptacja tego, że żyją według własnych zasad i robią, co zechcą (nawet jeśli jest to pozbawione sensu). Oświecony człowiek nie będzie próbował nikogo na siłę nawracać czy przekonywać do swoich racji. Po prostu powie swoje i poczeka, aż słuchacz samodzielnie w swoim czasie dojdzie do odpowiednich wniosków.
Dowiedz się więcej: Cierpliwość jest cnotą, którą można ćwiczyć. Naprawdę warto się jej nauczyć.
Empatia to zdolność odczuwania stanów psychicznych (emocji) innych osób oraz umiejętność spojrzenia na rzeczywistość z ich perspektywy. Empatia jest bezpośrednim źródłem współczucia, czyli stanu pozwalającego na solidaryzowanie się z inną osobą – współodczuwanie jej cierpienia, za czym idzie chęć niesienia pomocy.
Oświecenie uwrażliwia na wszystko, co człowieka otacza – tak istoty żyjące, jak i przedmioty nieożywione. Sprawia, że niejako naturalnym staje się rozumienie tego, jak inni doświadczają rzeczywistości oraz jak sobie z nią radzą.
Skutkiem silnej empatii jest podejmowanie działania mającego na celu pomoc osobom potrzebującym, co wydaje się całkowicie normalnym zachowaniem.
Można (w wielkim uproszczeniu) powiedzieć, że człowiek oświecony staje się łagodny i troskliwy w stosunku do wszystkiego, co go otacza.
Oświecenie przynosi zrozumienie – poznanie prawdziwej natury wszystkich rzeczy, jak lubię to określać. Cały wszechświat zaczyna nabierać sensu, a wszystko, co się w nim znajduje, wydaje się być na właściwym miejscu. Tak, wszystko. Nawet zło i cierpienie.
Dzięki oświeceniu człowiek zyskuje zdolność do jasnego wyrażania siebie. Jego egzystencja opiera się na faktach, a nie na wierzeniach. Zamiast tkwić w kłamstwie można wówczas otworzyć się na (często nieprzyjemną) prawdę.
Długotrwała praktyka duchowa niszczy iluzje, jakie otaczają zwykłych ludzi – otwiera ludzką duszę na zupełnie nowe możliwości poznawania wszechświata; bardziej świadome i pełniejsze doznania jego natury.
Warto przeczytać: Myśleć jak mędrzec, czyli 10 sposobów na zdobycie mądrości.
Wielu ludzi posiłkuje się religią, ponieważ czuje paniczny strach przed tym, co dzieje się po śmierci materialnego ciała. To właśnie ten strach jest powodem, dla którego wszelkiej maści kapłani i guru z taką łatwością mogą manipulować swoimi wyznawcami. Gdyby zabrakło strachu przed śmiercią, wszystkie religie przestałyby istnieć.
Oświecenie uwalnia od tego strachu, a co za tym idzie – pozwala na całkowicie swobodne życie, czyli na niezależność od idei propagowanych przez innych ludzi, wyzwolenie od ograniczających tradycji, jednym słowem – zrzucenie niewolniczych kajdan.
Człowiek oświecony nie bierze pod uwagę tego, co narzuca mu społeczeństwo. Jest przy tym wierny sobie do tego stopnia, że jest gotów ponieść śmierć za własne przekonania. Najbardziej znane przykłady takich osób to Sokrates i Jezus.
Kiedy znika strach przed śmiercią, pojawia się odwaga do realizowania nawet najbardziej śmiałych marzeń. Takiego człowieka nic nie jest w stanie powstrzymać. Można powiedzieć (nieco poetycko), że staje się on tytanem zdolnym przenosić góry i zmieniać świat.
Warto przeczytać: Czy boisz się śmierci?
Doświadczając oświecenia, uświadomisz sobie, że wszystko jest jednością. To może cię przytłoczyć. Wszechświat wydaje się ogromny, a w rzeczywistości jest bardzo malutki. O wiele mniejszy od ludzkiej duszy.
Człowiek oświecony to rozumie i nigdy nie próbuje działać w sposób, który jest sprzeczny z interesem całego wszechświata oraz wszystkich żyjących w nim istot – niezależnie od miejsca ich zamieszkania czy przynależności rasowej.
Dowiedz się więcej: Wszystko jest jednością, czyli największy sekret duchowości.
Oświecenie uwalnia od przymusu i otwiera wrota do wszechogarniającego spokoju wewnętrznego – pozwala kierować swoim postępowaniem w sposób całkowicie nieskrępowany. Wówczas niczego nie robi się wbrew swojemu sumieniu i woli.
Człowiek oświecony może wydawać się niewzruszony niczym głaz. Nie złości się, nie atakuje nikogo, nawet nie próbuje na siłę przekonywać do swoich racji. Wie, że to nie ma znaczenia, czy inni przyjmą jego porady. Nawet jeśli zostanie wyśmiany (a tak najczęściej się dzieje), nie poczuje z tego powodu frustracji.
Możesz pomyśleć o wewnętrznym spokoju jak o wielkim oceanie, na którego powierzchni żaden wiatr nie jest w stanie wywołać najmniejszej nawet fali. Taki ocean jest idealnie gładki. A jednocześnie porusza się niespiesznie, nigdy nie pozostając w bezruchu.
Dowiedz się więcej: Dojrzałość duchowa – 7 oznak twojego rozwoju.
Utrzymanie świadomości siebie i całego wszechświata pozwala w całkowicie szczery sposób dokonywać samooceny. Nie ma w tym wypadku potrzeby wywyższania się ani poniżania.
Człowiek oświecony nie umniejsza siebie. I choć pozostaje skromny, potrafi mówić prawdę na swój temat. Nie popada w skrajności, kiedy przychodzi mu decydować o swoim postępowaniu, ponieważ wie, kim naprawdę jest.
To zarówno łatwe, jak i trudne podejście. Dla większości ludzi wydaje się wręcz niemożliwe, ale dla człowieka oświeconego okazuje się tak naturalne jak oddychanie.
Dokonywanie właściwej oceny samego siebie to ścieżka, która daje poczucie satysfakcji z dobrze wykonanej pracy.
Dzięki oświeceniu wszystko, czego się podejmujemy, przychodzi dość łatwo. Nawet najtrudniejsze zadanie jest wykonywane bez strachu i zniechęcenia. A także bez niepotrzebnego odkładania na później. Po co to robić, skoro istnieje tylko chwila obecna?
Dlatego też człowiek oświecony nie musi się wysilać, by robić to, co sobie zaplanował. Ostatecznie nie jest bowiem przywiązany do wyniku. Liczy się dla niego sam proces – działanie, które podejmuje. Zgodnie z popularnym powiedzeniem: nie cel ma znaczenie, a droga do niego.
Dowiedz się więcej: Wu wei – co to znaczy? Czy sukces bez wysiłku jest możliwy?
Kwestie ważne dla przeciętnego człowieka, nie mają wielkiego znaczenia dla osoby oświeconej. Z kolei to, co ważne dla oświeconego, jest najczęściej niezrozumiałe dla zwyczajnego człowieka. Oświecenie dokonuje całkowitej zmiany sposobu patrzenia na świat, w wyniku czego człowiek bardzo często jest niezrozumiany przez otoczenie.
Każda podjęta decyzja niesie ze sobą konsekwencje. Człowiek oświecony jest ich świadom i dlatego postępuje zawsze roztropnie, dbając o to, by nie wyrządzić nikomu krzywdy. Nie próbuje przy tym nikogo zadowolić i nie robi niczego w celu zrobienia na kimś (pozytywnego lub negatywnego) wrażenia.
Warto przeczytać: Jak sprawdzić swój poziom duchowy? Dowiedz się, jak bardzo jesteś oświecony.
Autor: Wojciech Zieliński
Spędzam sporo czasu na czytaniu o filozofii i psychologii, choć w rzeczywistości po prostu szukam pretekstu, żeby uniknąć zmywania kubków po kawie.
Zawsze chciałem pisać o rzeczach poruszających mnie osobiście. Największą frajdę mam wtedy, gdy mogę zgłębić jakiś fascynujący temat. Zwłaszcza że trzeba się nieźle napracować, by dojść do czegoś sensownego. A kiedy już dochodzę (tylko bez skojarzeń), chętnie dzielę się tym w Internecie. Z nadzieją, że komuś moje słowa pomogą...
Ta strona została znaleziona m. in. przez następujące frazy: oświecenie korzyści, człowiek oświecony cechy, ludzie przebudzeni, duchowe przebudzenie objawy, oświecony co to znaczy, oświecenie stan umysłu, oświecenie pożytek, atrybuty oświecenia, oświecenie stan umysłu.