Strona Główna › Przydatne pojęcia › 10 cech człowieka oświeconego, czyli... jaki jest człowiek oświecony

Jaki jest człowiek oświecony? | Fot. Richard Kasperowski

10 cech człowieka oświeconego, czyli... jaki jest człowiek oświecony?

Człowiek oświecony jest ważnym elementem rzeczywistości. To dlatego, że nasz świat jest trudny do zrozumienia. Zło i dobro prowadzą w nim bezustanną walkę o wpływy nad ludzkim duchem. Obie siły podsycają się wzajemnie i równoważą. Praca oświeconego człowieka jest więc nieoceniona.

Walka pomiędzy dobrem a złem nigdy nie zakończy się zwycięstwem którejś ze stron. Fakt ten powoduje, że na każdym kroku popadamy w zakłopotanie. Brakuje nam pewności czy chociażby najmniejszego poczucia, że znajdujemy się na właściwej ścieżce.

Ludzka wiedza kończy się na świadomości ciągłego błądzenia. Popełniamy coś, co nazywamy grzechem, i nieustannie martwimy się ewentualną karą. U człowieka oświeconego pragniemy znaleźć wybaczenie i litość.

Udajemy się więc do świątyń i pustelni w poszukiwaniu ukojenia. Chcemy znaleźć odpowiedzi. Prosimy mędrców o pomoc i odwagę do podążania we właściwym kierunku. Problem w tym, że nadal nie wiemy, dokąd powinniśmy zmierzać.

Jaki jest człowiek oświecony?

Człowiek oświecony nie gani ludzi za ich postępowanie. Nie krytykuje z powodu słabości i nie odrzuca – nawet jeśli ktoś się z nim nie zgadza. Cierpliwie czeka na możliwość spędzenia czasu w towarzystwie każdego z nas. Niczego nie wymusza i nie narzuca się. Po prostu raduje się naszą obecnością.

Kocha każdego człowieka i nikomu nie życzy źle. Wręcz przeciwnie. Człowiek oświecony dąży do tego, by wszyscy byli szczęśliwi. Dzieli się chętnie swoją mądrością i uśmiech nie schodzi z jego twarzy, kiedy rozmawia z osobą o czystym sercu i spokojnym umyśle.

Człowiek oświecony jest całkowicie zwyczajny. Nie świeci niczym gwiazda. Nie zabiega o zaszczyty. Nie szuka niczyjej aprobaty, a tym bardziej uwielbienia. Nie oczekuje, że ludzie będą się przed nim kłaniać. Prowadzi swoje życie w sposób prosty i wydawać by się mogło, że jest najbardziej przeciętnym ze wszystkich ludzi.

Człowiek oświecony przyjmuje każdego z nas niezależnie od religii, którą wyznajemy. Czeka w milczeniu na nasze pytania i udziela najprostszych odpowiedzi, jakich jest w stanie udzielić. Zwraca się do nas całym swoim sercem i robi to w sposób całkowicie zwyczajny.

Jego słowa oraz czyny nie są wymuszone, pojawiają się w sposób naturalny i tak właśnie zapisują się w pamięci ludzkości. Dlatego są warte wnikliwej analizy oraz naśladowania. Ucząc się od mędrca, szybko zrobimy postępy we własnym rozwoju duchowym.

Rady człowieka oświeconego są pozbawione karcącego tonu. On nie podnosi ręki na nikogo. Nawet jeśli ktoś na to zasługuje, nie zostanie ukarany. Cierpliwość czyni z mędrca doskonałego słuchacza i powiernika, a dzięki temu w sercu każdego człowieka może rosnąć właściwa ścieżka.

10 cech człowieka oświeconego

Jak rozpoznać człowieka oświeconego? Takiego prawdziwego, który nie udaje kogoś, kim nie jest? To bardzo trudne, ponieważ wielu ludzi podaje się za oświeconych. Pragną zdobywać słuchaczy i wyznawców. Starają się ich omamić na wiele różnych sposobów.

Przeczytaj również: Jak odróżnić prawdziwego nauczyciela od fałszywego?

Człowieka oświeconego charakteryzuje kilka subtelnych cech. Często nie są one zauważalne na pierwszy rzut oka, a nawet drugi czy trzeci. Trzeba kogoś dobrze poznać, zanim dostrzeże się pewne (że tak powiem) symptomy oświecenia.

I tak oto doszliśmy do momentu, w którym wymieniam dziesięć najważniejszych cech człowieka oświeconego.

1. Zrozumienie natury wszechrzeczy, jak to określam. Bez niego nie ma w ogóle mowy o oświeceniu.
2. Akceptacja świata dokładnie takim, jakim jest. Bez marudzenia i smucenia się z powodu wszystkich trudności, jakich ludzie doświadczają każdego dnia.
3. Radość życia wypływająca prosto z serca.
4. Szacunek dla wszystkich istot żyjących. Nie tylko innych ludzi, ale też zwierząt, roślin, a nawet kamieni. Dlaczego człowiek oświecony traktuje kamienie na równi z istotami żywymi? Odpowiedź znajdziesz w ostatnim punkcie.
5. Cierpliwość, dzięki której nie musi się nigdy spieszyć w swoim działaniu.
6. Otwarty umysł i serce – na wszystko i wszystkich, również tych głupich czy złych.
7. Uczciwość i prawdomówność, za pomocą których człowiek oświecony niejako przeciwstawia się intelektualnej ciemnocie oraz zabobonom (także religijnym). Nie robi tego na zasadzie walki czy chęci niszczenia czegokolwiek. Po prostu swoim postępowaniem obnaża błędy popełniane przez nieoświecone umysły.
8. Spokój ducha i umysłu przejawiający się najczęściej życiem w zgodzie z własnym sumieniem. Cały czas – a nie tylko od święta.
9. Duchowa wolność – od wszystkich autorytetów, doktryn filozoficznych oraz (w szczególności) religii.
10. Świadomość, że wszystko, co istnieje, jest jednością – nierozerwalną i tak naprawdę niepodzielną – mimo panującej powszechnie iluzji odrębności.

Czego nie dostaniemy od człowieka oświeconego?

Jest coś, czego nie możemy otrzymać od człowieka oświeconego.

Mimo swej wielkiej miłości do wszystkich istot nie może obdarować nas wybaczeniem. To my musimy nauczyć się wybaczać.

Mimo swej szczodrości nie zapewni nam bogactwa. To my musimy zatroszczyć się o zdobywanie skarbów.

Mimo swego gorącego serca nie nauczy nas przyjmowania podarunków. Musimy nauczyć się, że w życiu nie chodzi o branie, lecz o dawanie.

A teraz najważniejsze. Od człowieka oświeconego nie otrzymamy... oświecenia ani zbawienia. Dlaczego? Ponieważ nawet najpodlejszy z ludzi posiada w sobie ziarno oświecenia. Nie musi go szukać na zewnątrz, lecz w sobie. To w zupełności wystarczy i człowiek oświecony o tym wie.

Kiedy ziarno kiełkuje, słabi zdobywają siłę, a silni wspierają słabych. Grzesznicy oczyszczają się ze swoich win, a święci pomagają im z wielkim zaangażowaniem. Postępowanie według powyższego schematu przynosi nieodmiennie radość i szczęście.

Kiedy spotykamy człowieka oświeconego

Udając się do człowieka oświeconego, nie prośmy go o łaski lub czynienie cudów. Porozmawiajmy z nim jak ze zwyczajną osobą. Tylko w ten sposób będziemy mogli coś zyskać. Zamiast prosić – dziękujmy, zanim zostaniemy obdarowani.

1. Podziękujmy za uśmiech i krzewienie mądrości. Człowiek oświecony nie robi nic innego.
2. Podziękujmy za odwagę, która tli się w sercu każdego człowieka. Jej płomień rośnie, ilekroć spotykamy się z ludźmi oświeconymi.
3. Podziękujmy za sen odkrywający zakamarki podświadomości i pomagający pracować nad swoim umysłem.
4. Podziękujmy za każdego złego człowieka, który nauczył się właściwej ścieżki. Jego duch jest najjaśniejszą latarnią rozświetlającą mroki nocy.
5. Podziękujmy za wszystkich dobrych i sprawiedliwych, dzięki którym ludzkość przemienia się w pięknego motyla. Ten motyl pewnego dnia odleci bardzo daleko.
6. Podziękujmy za życie i śmierć. To nasz sposób na istnienie – wieczne i niepodważalne.

A teraz ja dziękuję tobie – za te kilka chwil poświęconych na przeczytanie powyższego tekstu.