Strona Główna › Podróż w głąb duszy › 10 przykazań rozwoju duchowego, czyli kilka zasad wartych zapamiętania

Przykazania rozwoju duchowego | Fot. Pixabay

10 przykazań rozwoju duchowego, czyli kilka zasad wartych zapamiętania

Chcąc praktykować zdrową, uniwersalną duchowość, potrzebujesz jasnych wskazówek postępowania. Dlatego też powstało 10 przykazań rozwoju duchowego, które w prosty sposób pomogą ci trzymać się właściwej ścieżki.

Rozwój duchowy, jak wszystko inne, opiera się na konkretnych założeniach. Dla przykładu chrześcijanie posiadają dekalog, zbiór podstawowych nakazów moralnych, na którym opierają swoje postępowanie.

Każda dziedzina w życiu człowieka posiada taki zestaw najważniejszych reguł. Dzięki nim można w sposób zwięzły i prosty określić metody postępowania, a także wskazać rzeczy, których należy się wystrzegać.

10 przykazań rozwoju duchowego

Przedstawione poniżej przykazania nie mają charakteru bezwzględnych nakazów i zakazów. Nie jest ich celem ograniczanie kogokolwiek czy tworzenie surowego prawa, którego należy przestrzegać pod groźbą kary.

Przykazania są zbiorem wskazówek czyniących ścieżkę rozwoju duchowego łatwiejszą i bardziej przystępną dla każdego człowieka, niezależnie od kultury, w jakiej żyje.

Krocząc ścieżką duchowego poznania, możesz napotkać wiele niebezpieczeństw. Począwszy od oszustów i naciągaczy, przez nieświadomych swojego wpływu głupców, na własnych pomyłkach (często tragicznych w skutkach) skończywszy.

Wystarczy przyjrzeć się współczesnemu światu. Co się tutaj dzieje? Dlaczego nasza cywilizacja obrała właśnie taki kierunek? Przyszłość jawi się w niezbyt ciepłych barwach, ale i tak biegniemy ku niej coraz szybciej. Ludziom do czegoś się spieszy i w tym pędzie wydają się nie dostrzegać (na szczęście nie wszyscy), że zbliżają się do zatracenia.

Jeśli nie chcesz, by twój duch roztrzaskał się o skały niczym szklany demon, przeczytaj zbiór przykazań rozwoju duchowego. Szukając odpowiedzi na odwieczne pytania ludzkości, stosuj się do poniższych zasad, a nie zabłądzisz po drodze.

Oto treść 10 przykazań rozwoju duchowego:

I przykazanie rozwoju duchowego

Posiadasz wolność myślenia i działania, która powinna stać się fundamentem twojego życia.

Nikt nie ma prawa cię zniewalać. Nawet jeśli uważa, że robi to dla twojego dobra. Twoim zadaniem (i prawem) jest swobodne działanie. Oczywiście dopóty, dopóki nie krzywdzisz innych istot żyjących.

Wolność myślenia przejawia się także w niezależności od wszelkich systemów religijnych czy filozoficznych. Cokolwiek robisz, jakikolwiek masz cel, możesz działać w taki sposób, jaki uznasz za właściwy.

Dowiedz się więcej: Wolna wola – fundament twojego życia.

II przykazanie rozwoju duchowego

Postępuj w zgodzie z własnym sumieniem, a w naturalny sposób wyzbędziesz się poczucia winy.

Poczucie winy to coś, z czym może borykać się każdy z nas. Towarzyszy ono wielu życiowym problemom, szczególnie natury psychicznej i emocjonalnej. Zazwyczaj jest dla nas bardzo nieprzyjemne i dlatego staramy się go unikać.

W praktyce duchowej poczucie winy zajmuje jednak miejsce szczególne. Jest bowiem sygnałem niewłaściwego postępowania. Jest również bodźcem, który inspiruje do zmiany myślenia i postępowania. Poczucie winy okazuje się więc niezbędne na drodze naszego osobistego rozwoju. Pomaga oceniać postępy w pracy nad sobą.

Dowiedz się więcej: Poczucie winy – mroczna strona duszy.

III przykazanie rozwoju duchowego

Nigdy nikogo nie osądzaj i nie bierz sobie do serca, jeśli sam zostaniesz przez kogoś osądzony.

Bardzo trudno wyzwolić się z nawyku osądzania postępowania innych ludzi. Sam często mam z tym problem (szczególnie gdy widzę krzywdę, jaką niektórzy wyrządzają innym). Zapanowanie nad emocjami może być wyzwaniem wyjątkowo skomplikowanym.

Osądzanie często ma swoje źródło w pośpiechu. Duchowość to zagadnienie wyjątkowo podatne na tego typu zachowanie. Kiedy bowiem spotykamy kogoś o odmiennych poglądach, szybko zaczynamy go krytykować. A może lepiej by było najpierw spróbować poznać jego przekonania?

Dowiedz się więcej: Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni – co to znaczy i jak może wpłynąć na twoje życie?

IV przykazanie rozwoju duchowego

Odrzuć przesądy i stereotypowe myślenie, gdyż możesz stracić jasność widzenia.

Nie sposób rozwijać się duchowo bez otwartego umysłu. Wszelkiego rodzaju zabobony czy konserwatywne tradycje są tym, co blokuje pozytywne zmiany, jakie mogłyby zachodzić w duszy człowieka. Trzymając się więc kurczowo dogmatów religijnych, nie zajdziesz daleko.

Rozwój duchowy polega na poszukiwaniu, a nie na bezrefleksyjnym wykonywaniu poleceń czy "odbębnianiu" rytuałów. Wprawdzie na pewnym etapie duchowej drogi takie postępowanie może okazać się przydatne, ale w miarę nabywania doświadczenia człowiek zwykle porzuca wszelkie działania ograniczające jego ducha.

Dowiedz się więcej: Nieszablonowe myślenie – czy jesteś wrogiem stereotypów?

V przykazanie rozwoju duchowego

Ufaj sobie, jeśli chcesz pozostać wolny. Cudze idee traktuj tylko jako zaproszenie do rozważań.

Zaufanie może zbliżać ludzi do siebie. W codziennym życiu jest wręcz niezbędne – w budowaniu relacji z członkami rodziny, przyjaciółmi czy współpracownikami. Bardzo często zaufanie pomaga także w duchowości, ale tutaj istnieje pewne niebezpieczeństwo. Otóż zbyt mocne obdarzanie zaufaniem swojego kierownika duchowego może prowadzić do zniewolenia.

Natomiast gdy zaufasz sobie, wzmocnisz pewność siebie i poczucie własnej wartości; zaczniesz podejmować lepsze decyzje i zmniejszysz poziom stresu w swoim życiu. W konsekwencji stworzysz podwaliny pod zdrowy rozwój duchowy.

Dowiedz się więcej: Zaufanie do siebie – bądź własnym mistrzem.

VI przykazanie rozwoju duchowego

Istniejesz w chwili obecnej; tu i teraz.

Życie toczy się tu i teraz. Nie w przeszłości ani w przyszłości. Nie ma też wielkiego znaczenia (a przynajmniej nie powinno dla ciebie mieć), co dzieje się na drugim końcu świata. Nie patrz więc na celebrytów, polityków czy przywódców religijnych. Choć mogą mieć wpływ na twoje życie, tak naprawdę od ciebie zależy, jak wielki to będzie wpływ.

Jeśli pragniesz się rozwijać, skup się na chwili obecnej. Tylko w niej możesz bowiem działać – pracować nad sobą, uczyć się nowych rzeczy, rozmawiać i budować więzi z ludźmi. Natomiast koncentrując się na tym, co się wydarzy w przyszłości (np. życie po śmierci), staniesz w miejscu i nic nie zmieni się na lepsze.

Dowiedz się więcej: Istnieje tylko chwila obecna – wszystko odbywa się w teraźniejszości.

VII przykazanie rozwoju duchowego

Jesteś odpowiedzialny za siebie i swoje poczynania.

Praktykując prawdziwą duchowość, nie można przenosić odpowiedzialności na innych. Łatwo jest powierzyć swój los jakiemuś kierownikowi duchowemu, który zacznie podejmować wszystkie decyzje, ale przecież nie o to chodzi w rozwoju duchowym.

Praca nad sobą wymaga świadomego działania oraz dążenia do zrozumienia własnych intencji oraz efektów swoich działań. Wzięcie odpowiedzialności za własne decyzje może być wyzwalające. Kiedy człowiek zobowiązuje się do pewnego rodzaju zachowania, zaczyna rozumieć swoją rolę i dostrzegać kierunek dalszej drogi. Zyskuje również poczucie misji.

Dowiedz się więcej: Co to znaczy być odpowiedzialnym?

VIII przykazanie rozwoju duchowego

Pielęgnuj wybaczające serce, jeśli chcesz zachować spokojny umysł.

Umiejętność przebaczania pozwala uwolnić się od wielu negatywnych emocji. Dlatego też jest niezwykle ważne dla praktyki duchowej. To właśnie dzięki wybaczaniu człowiek może iść naprzód, pokonywać kolejne przeszkody i realizować siebie na wiele różnych sposobów.

Zamiast skupiać się na toksycznych relacjach, możesz pokonywać psychiczne ograniczenia. Wybaczanie nie tylko poprawi twój nastrój, ale także zwiększy optymizm i ochroni cię przez negatywnymi emocjami. Dzięki temu możesz naprawdę rozwijać się duchowo.

Dowiedz się więcej: Wybaczanie – niezawodny sposób na spokój ducha.

IX przykazanie rozwoju duchowego

Pierwszym krokiem ku wieczności jest skromność, a drugim cierpliwość.

Istnieją dwie cechy ludzkiego charakteru, które wydają się najcenniejsze – skromność i cierpliwość. Nie są one ani powszechne, ani popularne w naszym społeczeństwie. Są za to dość trudne do osiągnięcia, a jeszcze trudniejsze do utrzymania w ryzach.

Wszyscy pragniemy jednego i tego samego: wiecznie szczęśliwego życia. Dlaczego zatem nasza egzystencja układa się we wzór tak dalece odbiegający od ideału? Czasami ścieżka istnienia zamienia się w tak koszmarnie zniekształconą chimerę złudzeń i cierpienia, że nie jesteśmy w stanie wyodrębnić choćby ogólnych przyczyn takiego stanu rzeczy. Błądzimy we mgle niewiedzy.

W większości przypadków źródłem nieszczęścia jest brak jednej ze wspomnianych powyżej cech. Są to dwie uniwersalne siły charakteru, które w naturalny sposób prowadzą do dobrej i wartościowej egzystencji. Ich brak powoduje zaburzenie równowagi w życiu, a co za tym idzie – brak możliwości osiągnięcia prawdziwego szczęścia.

Dowiedz się więcej: Wolność od cierpienia – 3 cechy charakteru, które doprowadzą cię do wyzwolenia.

X przykazanie rozwoju duchowego

Nadaj życiu cel, lecz rezultaty swoich działań pozostaw innym ludziom.

Z wyznaczaniem celów wiąże się bezpośrednio kwestia rezultatów, jakie osiągamy. Jeśli rozpatrujemy je z punktu widzenia rozwoju duchowego, możemy się zdziwić. Sprawa nie wygląda bowiem tak jasno, jak mogłoby się wydawać.

Duchowość jest o wiele bardziej skomplikowanym zagadnieniem niż prowadzenie firmy czy przygotowanie się do egzaminu maturalnego. Wyznaczanie celów będzie opierać się na podobnych zasadach, ale ich założenia – to zupełnie inna sprawa.

Dowiedz się więcej: Wyznaczanie celów w duchowości.