Strona Główna › Podróż w głąb duszy › Samoakceptacja, czym jest i jak nad nią pracować

Czym jest samoakceptacja? | Fot. Pixabay

Samoakceptacja, czym jest i jak nad nią pracować

Samoakceptacja – zapewne nieraz słyszałeś już o tym, że trzeba zaakceptować samego siebie. Dokładnie takiego, jakim się jest. Szczególnie w duchowości ma to ogromne znaczenie. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że samoakceptacja stanowi fundament rozwoju duchowego.

Zdaję sobie sprawę z tego, że samoakceptacja jest trudna dla wielu ludzi. Sam miałem przez długi czas problem w tej materii.

Nawet w obliczu sukcesów można mieć nadal kłopot z całkowitym zaakceptowaniem siebie.

Nie mówiąc już o sytuacji, w której trzeba stawiać czoło porażkom. Ilekroć popełniasz błąd, coś się nie udaje lub po prostu rozmyślnie robisz coś złego (np. w celu osiągnięcia korzyści finansowej), czujesz się źle sam ze sobą.

Trudno w takiej sytuacji zaakceptować siebie.

Samoakceptacja

Co tak naprawdę znaczy zaakceptować siebie i jak tego dokonać? Przede wszystkim warto po prostu siebie polubić. Tak, to naprawdę jest możliwe.

Jeśli będziesz źle o sobie myśleć, nie poczujesz do siebie sympatii. Wówczas każda wada charakteru lub porażka staną się pokarmem dla zwątpienia, a nawet nienawiści do samego siebie.

Spróbuj zaakceptować nie tylko swoje zalety. Wady również są elementem twojej istoty – są tak samo ważne. Zidentyfikuj złe nawyki, zachowania, poglądy i styl życia.

Przyjrzyj im się dokładnie i zrób to szczerze. Nie owijaj w bawełnę, nie udawaj przed sobą i nie próbuj niczego zatajać. Przecież w głębi duszy i tak wiesz, jaką osobą jesteś.

Łatwo jest poddać się i zrezygnować z poszukiwania prawdy o sobie. Ona jest zazwyczaj bolesna i niesamowicie ciężka. Jestem pewien, że szybko znajdziesz długą listę wymówek przemawiających za tym, żeby nie zagłębiać się zanadto w gęstwinę własnej duszy.

Samoakceptacja i rozwój duchowy

Jeśli chcesz praktykować duchowość, nie możesz uciekać przed prawdą i problemami, jakie ujawnia twoje życie. Czasami może być naprawdę ciężko, ale warto się nieco wysilić. Nagroda jest bowiem bezcenna.

Przyznając się do swoich dobrych i złych cech charakteru, nawyków czy pasji, otworzysz sobie ścieżkę do złagodzenia uczucia niezadowolenia z siebie, niechęci, a nawet cierpienia. Wejdziesz na drogę poprawy i wzmocnienia siebie.

Dzięki samoakceptacji rozpoznasz wszystkie kwestie, nad którymi musisz popracować.

Akceptacja jest jednak zaledwie pierwszym krokiem. Dopiero później trzeba wykonać naprawdę ciężką pracę: poprawić się we wszystkich tych kwestiach, które tego wymagają. Ale o tym napiszę innym razem.

Warto przeczytać: 10 przykazań rozwoju duchowego.

Jak zaakceptować siebie?

Dróg do sukcesu w samoakceptacji jest tyle, ilu ludzi na świecie. Każdy z nas to unikalna istota (przynajmniej w pewnym zakresie) i potrzebuje nieco innych narzędzi do pracy nad sobą. Mogę jednak podać kilka prostych rad, które z pewnością ułatwią ci osiągnięcie dobrych rezultatów.

1. Bądź elastyczny – bez tego nie sposób otworzyć się na rozwój i nowe idee. Trzymając się zbyt mocno starych schematów, nie będziesz w stanie poprawić się i dostosować do własnych aspiracji.
2. Naucz się wybaczać sobie – nie bądź dla siebie zbyt surowy, wszak pomyłki są siłą napędową sukcesów; to one inspirują do pracy nad sobą. Błąd pozwala wyeliminować to, co w twoim życiu nie działa. Dzięki temu wiesz, że trzeba iść inną drogą.
3. Nie bój się ambicji – samoakceptacja nie powinna być wymówką od pracy nad sobą. Jest wręcz przeciwnie – powinna inspirować i zachęcać, a przy tym być punktem wyjścia do "ulepszania" siebie.
4. Pomagaj – dzięki temu zdobędziesz okazję do obserwowania, w jak pozytywny sposób twoje czyny mogą wpływać na życie innych ludzi. Im więcej dobrego zdziałasz, tym trudniej będzie postrzegać własną osobę w negatywnym świetle.
5. Bądź silny – na swojej drodze spotkasz ludzi, którzy będą cię krytykować i rzucać kłody pod nogi. Nie unikniesz takich osób. Tak to już niestety jest na tym świecie. Jednak pamiętaj: ich przytyki mogą być dla ciebie okazją do jeszcze dokładniejszego przyjrzenia się sobie. Zyskasz sposobność rozważenia swojego postępowania z innej perspektywy. A to może okazać się bardzo pomocne.

Samoakceptacja cytaty

1. Możesz przeszukać cały wszechświat za kimś, kto bardziej zasługuje na twoją miłość i uczucie niż ty sam, ale nigdzie takiej osoby nie znajdziesz. Ty sam, tak jak każda inna istota we wszechświecie, zasługujesz na swoją miłość i uczucie. – Budda
2. Zawsze bądź sobą, wyrażaj siebie, miej wiarę w siebie, nie poszukuj ludzi sukcesu po to, aby stać się kopią ich osobowości. – Bruce Lee
3. Kiedy człowiek jest młody, ciągle wydaje mu się, że świat zaraz się skończy. Potem człowiek starzeje się, świat jakoś daje sobie radę, trzeba zrewidować swoje poglądy na apokalipsę i własny stosunek do życia i śmierci. Człowiek uświadamia sobie, że świat rzeczywiście będzie trwał dalej, czy z nim, czy bez niego, czy bez tego, co widzi w swojej głowie. I człowiek zaczyna próbować zrozumieć to, co tam widzi. – Douglas Coupland, Życie po Bogu
4. Pozbawiamy się trzech czwartych naszego jestestwa, żeby upodobnić się do innych ludzi. – Arthur Schopenhauer
5. To nie wydarzenia w naszym życiu, ale przekonania na temat tych wydarzeń wpływają na to, kim jesteśmy i kim będziemy. – Anthony Robbins
6. Chęć stania się kimś innym jest marnotrawstwem osoby, którą jesteś. – Marylin Monroe
7. Zaczątkiem duchowości jest szacunek dla tego, co zwyczajne; może nas on doprowadzić do spostrzeżeń i doświadczeń, o których można powiedzieć wiele, ale akurat nie to, że są zwyczajne. – Sam Harris, Przebudzenie. Duchowość bez religii
8. Jeśli jesteś zadowolony z tego, że po prostu jesteś sobą, i do nikogo się nie porównujesz ani z nikim nie rywalizujesz, wszyscy będą cię szanować. – Laozi
9. Zbyt wielu ludzi przecenia to, kim nie jest, i nie docenia tego, kim jest. – Malcolm S. Forbes
10. Z punktu widzenia naszego wyuczonego zachowania, jesteśmy aktywni lub nie. Z punktu widzenia duszy, od środka, zawsze jesteśmy w ruchu. – Daniel Santos, Feng shui ciała
11. Kochać samego siebie – to początek romansu na całe życie. – Oscar Wilde
12. W świątyni swojego ducha każdy człowiek jest sam. I niech każdy człowiek zachowa swą świątynię nietkniętą i niezbezczeszczoną. A potem niech połączy swe ręce z innymi, jeśli chce, ale tylko poza jej świętym progiem. – Ayn Rand, Hymn
13. Co ci mówi sumienie? Powinieneś stać się tym, kim jesteś. – Friedrich Nietzsche
14. Określamy nasze istnienie przez wyzwania podejmowane lub przez te, których nie podejmujemy. – Walter Jon Williams, Lete
15. Piękno zaczyna się w chwili, kiedy decydujemy się być sobą. – Coco Chanel
16. Wolę być prawdziwym dla siebie, nawet jeśli grozi to narażeniem się na kpinę innych ludzi, niż być dla siebie fałszywym i narazić się na własną odrazę. – Frederick Douglass
17. Człowiek kocha wszystkie części składowe tego świata, nienawidzi natomiast źle ułożonej całości. – Elias Canetti, Myśli
18. Twój czas jest ograniczony, a więc nie marnuj go na to życie cudzym życiem. Nie daj się złapać w pułapkę przeżywania życia, będąc sterowanym przez innych. Nie pozwól, by zgiełk opinii innych zagłuszył twój wewnętrzny głos. I co najważniejsze, miej odwagę podążać za swoim sercem i intuicją. One jakimś cudem już wiedzą, kim tak naprawdę chcesz zostać. Wszystko inne ma wartość drugorzędną. – Steve Jobs