Strona Główna › Wiedza tajemna › Jak fizyka kwantowa zmienia nasze postrzeganie?

Fizyka kwantowa a duchowość | Fot. Pixabay

Jak fizyka kwantowa zmienia nasze postrzeganie?

Fizyka kwantowa coraz częściej jest łączona z duchowością. Powoli, krok po kroku, zaczynamy dostrzegać, że zaawansowaną naukę trudno jest oddzielić od (nie mniej zaawansowanej) filozofii czy ludzkiego ducha.

Mechanika kwantowa jest dziedziną, która umożliwia wyjaśnianie zjawisk zachodzących w naszym wszechświecie na poziomie atomowych i subatomowych cząstek. W miarę kolejnych odkryć i postępów badaczy pojawia się coraz więcej tajemnic, które mogłyby zadziwić większość ludzi.

Nawet Einstein mawiał, że „im więcej sukcesów odnosimy w teorii kwantowej, tym głupiej to wygląda”. Odkrycia naukowców są doprawdy zdumiewające. Nic dziwnego, że mechanika kwantowa ma ogromny wpływ na nasze postrzeganie rzeczywistości (a także duchowości).

Fizyka kwantowa a rzeczywistość

Poniżej znajdziesz kilka przykładów na to, jak mechanika kwantowa zmienia nasze spojrzenie na rzeczywistość. Nawet jeśli nie interesuje cię ta dziedzina (fizyka kwantowa), warto przeczytać na ten temat parę słów. Dlaczego? Ponieważ ustalenia naukowców już dawno weszły w sferę duchowości.

1. Teoria wszystkiego

Istnieje przypuszczenie, że kwantowa teoria pola i ogólna teoria względności mogą w pełni wyjaśnić wszystkie znane zjawiska fizyczne. Kwestią otwartą pozostaje jednak to, w jaki sposób połączyć obie teorie. Przed nami jest jeszcze dużo pracy, zanim będziemy w stanie stworzyć tzw. teorię wszystkiego.

Obecnie (w chwili pisania tego tekstu) najbardziej zaawansowaną teorią pretendującą do miana teorii wszystkiego jest, opierająca się na zasadzie holograficznej, 11-wymiarowa M-teoria. Nie jest ona jeszcze dopracowana i uważa się ją raczej za kierunek badań niż faktyczną teorię.

2. Wszechświat może być hologramem

Jedna z interpretacji świata spowodowana przez ustalenia mechaniki kwantowej głosi, że wszechświat może być hologramem. Według doniesień z niemiecko-brytyjskiego obserwatorium, wykryto niewielkie zmarszczki w czasoprzestrzeni, które mogą być dowodem pikselizacji kwantowej. Wydaje się więc, że wszechświat posiada naturę zbliżoną do tego, co widzimy w trójwymiarowych grach komputerowych – swoistej iluzji.

3. Umysł kreuje wszechświat

Jedną z najwcześniejszych interpretacji mechaniki kwantowej jest interpretacja kopenhaska, która zakłada, że cząstki zmieniają swoje zachowanie podczas pomiaru. Według interpretacji kopenhaskiej, cząstki istnieją jednocześnie w różnych stanach, ale sam fakt bycia obserwowanym sprawia, że są zmuszone przyjąć tylko jeden stan.

John Wheeler, ceniony amerykański fizyk, twierdzi, że wszechświat jest niejako tworzony przez swojego obserwatora. Można więc powiedzieć, że świat ukazuje się, kiedy świadomy umysł wchodzi z nim w interakcję. Dobrym przykładem może tutaj być pomiar momentu spinowego cząstki elementarnej atomu. Fakt dokonywania pomiaru oddziałuje na tę cząstkę. Innymi słowy, mamy (jako obserwatorzy) wpływ na rzeczywistość. To my tworzymy wszechświat, a nie odwrotnie.

Zasadniczy wniosek nowej fizyki potwierdza, że obserwator tworzy rzeczywistość. Jako obserwatorzy jesteśmy osobiście zaangażowani w tworzenie naszej własnej rzeczywistości. Fizycy są zmuszeni przyznać, że wszechświat jest konstrukcją "mentalną". Pionierski fizyk Sir James Jeans napisał: "Strumień wiedzy zmierza w kierunku niemechanicznej rzeczywistości; wszechświat zaczyna wyglądać bardziej jak wspaniała myśl niż wielka maszyna. Umysł nie wydaje się już być przypadkowym intruzem w sferze materii, powinniśmy raczej okrzyknąć go twórcą i gubernatorem królestwa materii". [R. C. Henry, "The Mental Universe"; Nature 436:29, 2005]

4. Dowód na istnienie duszy

Jeżeli przyjmiemy, że wszechświat fizyczny stanowi holograficzną projekcję naszej świadomości (jest przez nas kreowany), wówczas nie możemy zgodzić się z twierdzeniem, że mózg stanowi źródło świadomości. Tak naprawdę to świadomość tworzy swoją siedzibę (ciało) oraz całe otoczenie. Ludzka istota jest więc bytem istniejącym poza fizycznością świata – wykracza poza nią i kreuje ją. Jak inaczej można by ten stan rzeczy określić niż istnieniem duszy?

Fred Alan Wolf, w swojej książce The SPIRITUAL UNIVERSE: How Quantum Physics Proves the Existence of the Soul, przeprowadza ciekawe dochodzenie w sprawie istnienia ludzkiej duszy. Wykorzystuje do tego celu między innymi mechanikę kwantową i – w moim odczuciu – całkiem nieźle udaje mu się dowieść istnienia duszy. Zachęcam do lektury.

5. Istnieje więcej niż jeden wszechświat

Efektem różnych interpretacji fizyki kwantowej jest również koncepcja multiwersum (wieloświat), czyli istnienia nieskończonej ilości wszechświatów. Dowodu na tę teorię można szukać za pomocą obserwatoriów znajdujących się na ziemskiej orbicie, które badają ślady po Wielkim Wybuchu, oraz w różnych modelach matematycznych, potwierdzających cykliczność "życia" wszechświata.

6. Każdy ma rację

Rzeczywistość jest dokładnie taka, jak postrzega ją obserwator. Co za tym idzie, każdy sposób postrzegania jest właściwy. Dla przykładu, w sporze o istnienie Boga rację ma zarówno ateista, jak i osoba wierząca. To może wydawać się sprzeczne same ze sobą, ale w rzeczywistości jest całkowicie naturalne. W pełni rozumieć można tę zasadę tylko dzięki rozwojowi duchowemu i osobistej edukacji. W miarę poszerzania zrozumienia natury istnienia, można dojść do stanu, kiedy uświadomimy sobie, że nie ma rzeczywistości obiektywnej – wszystko jest subiektywne.

7. Wszystko jest jednością

Wydaje się, że poszczególne elementy wszechświata są od siebie oddzielone. Mechanika kwantowa dowodzi jednak, że wszystko jest ze sobą połączone. Dawid Bohm, fizyk z Uniwersytetu w Londynie, uważa, że cząstki subatomowe mogą pozostawać ze sobą we wzajemnym kontakcie niezależnie od odległości. Dzieje się tak nie dlatego, że wysyłają jakieś tajemnicze sygnały. Postrzeganie ich jako oddzielne to złudzenie. Na głębszym poziomie rzeczywistości te cząstki nie są indywidualnymi bytami, lecz stanowią wyraz pewnej fundamentalnej całości.

Co więcej, wydaje się, że elektrony w mózgu człowieka są połączone z elementarnymi cząstkami, które tworzą – dla przykładu – każdą rybę pływającą w oceanie. Są jednocześnie połączone z każdym drzewem w amazońskiej dżungli, każdym ziarenkiem piasku na dowolnej pustyni, a nawet ze wszystkimi gwiazdami na niebie. Wszystko jest połączone ze wszystkim.

Atomy naszych ciał mają swoje źródło w gwiazdach, które wyprodukowały je w swoich rdzeniach i rozsiały te przebogate składniki w całej galaktyce, miliardy lat temu. Z tego powodu jesteśmy biologicznie połączeni z każdą inną żywą istotą na świecie. Jesteśmy chemicznie połączeni ze wszystkimi molekułami na Ziemi. I jesteśmy atomowo połączeni ze wszystkimi atomami we wszechświecie. Nie jesteśmy gwiezdnym pyłem w przenośni, ale dosłownie. [Neil deGrasse Tyson]

Fizyka kwantowa a duchowość

Powyżej przedstawiłem zaledwie kilka zagadnień z pogranicza duchowości i fizyki kwantowej. To wierzchołek góry lodowej. Chciałem jednak zasygnalizować istnienie pewnych teorii, które warto analizować i pogłębiać. Nie tylko w kontekście cywilizacyjnego rozwoju, ale przede wszystkim w odniesieniu do naszego rozwoju duchowego.

Nie da się bowiem ukryć, że coś jest na rzeczy. Odkrycia naukowców cały czas przesuwają granicę naszych możliwości oraz zrozumienia. Być może – z czasem – poznamy odpowiedzi na najważniejsze z naszych pytań. Ale zanim to nastąpi, powinniśmy pamiętać o ciągłym poszerzaniu naszych horyzontów.

Przez długi czas uważano, że nauka i duchowość stoją wobec siebie w opozycji; że nie sposób ich połączyć. Jednakże obecnie obserwujemy powolne łączenie obu dziedzin w spójną i logiczną całość. Zastępujemy tym samym stare wzorce myślowe, pełne zabobonnego strachu i wiary w świadectwa osób o wątpliwych intencjach.

Fizyka kwantowa coraz częściej udowadnia to, co wielu ludzi zgłębiających duchowość mówi od dawna. Dzięki temu zyskujemy o wiele bardziej uniwersalną perspektywę, przeciwstawiającą się fanatyzmowi oraz ignorancji.

Oczywiście nadal nie wyzwoliliśmy się w pełni z systemu myślenia magicznego. Wielu ludzi cały czas zaprzecza faktom naukowym i walczy z nimi. Na zmianę takiej postawy potrzeba czasu, ale niektórzy z nas powoli otwierają się na fakty.