Strona Główna › Życiowe sprawy › Terapie medycyny naturalnej, czyli 6 sprawdzonych sposobów na Twoje zdrowie

Poznaj najlepsze terapie medycyny naturalnej | Fot. Gerd Altmann

Terapie medycyny naturalnej, czyli 6 sprawdzonych sposobów na Twoje zdrowie

Medycyna naturalna często mylnie jest kojarzona z astrologią, ezoteryzmem czy tajemnymi praktykami szamanów lub znachorów. Tymczasem nie ma ona z podobnymi metodami nic wspólnego. To po pierwsze.

Spis treści

Medycyna naturalna nie jest też, jak twierdzą niektórzy, przestarzała. Wręcz przeciwnie. Jest jak najbardziej aktualna, a do tego wcale nie pozbawiona podstaw naukowych. Wystarczy przyjrzeć się terapiom, które przez medycynę naturalną są najczęściej stosowane. Ich skuteczność jest faktem. Nie mitem, wyobrażeniem czy teorią spiskową. To po drugie.

I po trzecie wreszcie, medycyna naturalna to przede wszystkim prewencja. Priorytetem dla niej jest zapobieganie chorobom poprzez uważną obserwację ludzkiego organizmu oraz zwracanie uwagi na dawane przez niego znaki.

Oto kilka słów wstępu. Napisałem, czym medycyna naturalna nie jest, żebyśmy od samego początku dobrze się zrozumieli. W tym artykule nie znajdziesz opisu magicznych rytuałów mających w cudowny sposób przywracać zdrowie. Poznasz za to garść ciekawych informacji, które mogą odmienić Twoje życie na lepsze – o ile im na to pozwolisz.

Czym jest medycyna naturalna?

Na pierwszy rzut oka medycyna naturalna jawi się jako alternatywa dla medycyny konwencjonalnej, zdominowanej przez leki czy metody inwazyjne. We współczesnym świecie, kiedy to szybkość działania ma ogromne znaczenie, produkty farmakologiczne zdają się być odpowiedzią na wszystkie dolegliwości. Ale czy tak jest naprawdę?

A może istnieje jakaś inna metoda? Oczywiście, że istnieje. W dodatku jest znacznie bardziej przyjemna, niżby mogło się wydawać.

Mam na myśli medycynę naturalną, która stanowi swoisty powrót do korzeni. Kluczową rolę w procesie leczenia odgrywają tutaj rośliny lecznicze i naturalne substancje. Warto przy tym pamiętać, że nie chodzi jedynie o zestaw starożytnych receptur czy egzotycznych eliksirów. Jest to raczej… filozofia zdrowego stylu życia; spojrzenie na człowieka nie jak na sumę organów, ale jak na harmonijną całość, gdzie równowaga jest kluczem do zdrowia.

Hipokrates [1] uważał, że mądry człowiek ma świadomość tego, że "zdrowie jest jego najcenniejszą własnością i powinien uczyć się, jak sam może leczyć swoje choroby".

Dlatego sądzę, że dobrze jest przyswoić tę niezwykle interesującą dziedzinę wiedzy i zastosować ją w swoim życiu. Tym bardziej że medycyna naturalna proponuje powrót do prostoty. Zdaje się mówić:

"Przestań szukać skomplikowanych rozwiązań. Odpowiedź może być tuż przed Tobą".

Myślę, że warto w tym miejscu przypomnieć trzy główne założenia medycyny naturalnej:

1. Zawsze należy postępować tak, aby pozostawać w harmonii z naturą ludzką.
2. W dążeniu do osiągnięcia zdrowia należy uwzględniać lecznicze siły natury.
3. Lecząc chorych, stosować należy metody jak najmniej szkodliwe; jeśli to tylko możliwe – używać naturalnych substancji leczniczych.

Oczywiście w tym wszystkim konieczne jest kierowanie się racjonalnymi ustaleniami. Nie chcę nikogo namawiać do stosowania metod o wątpliwej reputacji. Zamiast tego zalecam obserwację sygnałów przekazywanych przez organizm i wyciąganie odpowiednich wniosków. A także regularne konsultacje ze specjalistami.

Najpopularniejsze terapie medycyny naturalnej

Przyjrzyj się terapiom stosowanym w medycynie naturalnej, które są skutecznymi i sprawdzonymi sposobami na Twoje zdrowie. Oto sześć popularnych metod, z których możesz bezpiecznie korzystać. Owszem, istnieją także inne techniki [2], ale nie każda z nich została na tyle udokumentowana naukowo, bym mógł ją z czystym sumieniem polecać. Dlatego poniżej znajdziesz tylko to, czego jestem pewien w stu procentach.

1. Fitoterapia

Inaczej ziołolecznictwo, czyli metoda wykorzystująca właściwości roślin leczniczych. Termin fitoterapia pochodzi od greckich słów: phyton – roślina oraz therapeuo – leczę.

Fitoterapia jest najbardziej znaną metodą leczenia naturalnego, akceptowaną oraz wykorzystywaną także przez medycynę konwencjonalną. Ziołolecznictwo to wspaniały sposób na zapobieganie wielu chorobom oraz ich leczenie, metoda znana ludziom już od najdawniejszych czasów.

Na pierwsze informacje o roślinach leczniczych natrafiono w babilońskich i asyryjskich dokumentach historycznych z czasów ok. 2000 lat p.n.e. Terapie z użyciem ziół stosowano m.in. w starożytnym Egipcie, o czym świadczą zachowane napisy oraz rysunki na budowlach czy papirusach. Także starożytni Grecy wykorzystywali zioła do leczenia chorych.

W średniowieczu sztuka ziołolecznictwa kwitła w chrześcijańskich klasztorach, rozwijana była m.in. przez Benedyktynów. Zaczęto wtedy prowadzić obszerne i ciekawie ilustrowane zielniki, stanowiące katalogi roślin leczniczych.

Fitoterapia nie straciła na popularności wraz z upływem wieków, towarzyszy człowiekowi także obecnie i jest metodą bardzo popularną. Przyczynia się do tego fakt, że prowadzone są liczne badania naukowe, które potwierdzają pozytywny wpływ roślin leczniczych na ludzki organizm.

Ponadto leczenie ziołami cechuje się znacznie większym bezpieczeństwem niż kuracje oparte na środkach chemicznych. Z całą pewnością mniejsze jest w przypadku ziół ryzyko wystąpienia niepożądanych efektów ubocznych.

Trzeba jednak pamiętać, że medycyna konwencjonalna wygrywa z ziołolecznictwem w przypadkach, kiedy istotny jest czas zadziałania leku. Rośliny lecznicze wymagają często dłuższego stosowania, aby uzyskać ten sam efekt, co środki chemiczne. Dlatego w sytuacjach szczególnie groźnych dla zdrowia, a nawet życia człowieka, zastosowanie samych ziół może się okazać metodą niewystarczającą.

Prozdrowotne właściwości roślin warto wykorzystywać przede wszystkim wówczas, gdy stan chorego pozwala na zastosowanie kuracji wolniej działającej. Dzięki odpowiednio dobranym ziołom można wspomóc naturalny system obronny organizmu, jak również zapobiec wielu schorzeniom.

Aby zioła miały wyłącznie pozytywny wpływ na ludzki organizm, należy stosować je zawsze zgodnie z zaleceniami. Przedawkowanie ziół może zaszkodzić podobnie jak nadmiar tradycyjnych leków.

2. Dietoterapia

Jest to, krótko mówiąc, leczenie chorób za pomocą odpowiednio dobranych diet – metoda niezwykle prosta, tania i jak najbardziej naturalna. Już Hipokrates mawiał, że pożywienie powinno być jednocześnie lekarstwem. Niestety zazwyczaj się o tym nie myśli, dopóki nie doświadczy się kłopotów ze zdrowiem.

Dietoterapia to skuteczna terapia medycyny naturalnej, która znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu wielu współczesnych chorób, takich jak:

• schorzenia układu pokarmowego – choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zespół jelita drażliwego, choroby wątroby i trzustki, a także zaparcia, wzdęcia i inne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego;
• choroby układu krążenia – hiperlipidemia, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze;
• alergie, nietolerancje pokarmowe (np. celiakia, nietolerancja laktozy);
• cukrzyca typu II, hipoglikemia;
• anemia – niedokrwistość;
• osteoporoza;
• otyłość.

Błędy żywieniowe są źródłem wielu powszechnych obecnie schorzeń. Niezrównoważona dieta połączona z brakiem aktywności fizycznej, wcześniej czy później staje się przyczyną poważnych zaburzeń i chorób. Zmiana sposobu odżywiania jest wówczas nie tyle wsparciem w leczeniu, co koniecznością.

Dzięki zdrowej diecie dopasowanej do indywidualnych potrzeb organizm zostaje oczyszczony ze złogów i powraca do naturalnej równowagi. Sukces terapii zależy jednak w dużej mierze od chorego – od jego współpracy z dietetykiem i gotowości do zmiany stylu życia oraz żywienia.

Pamiętaj: lepiej zapobiegać niż leczyć. Profilaktyka jest przyjemniejsza i tańsza niż leczenie. Dlatego zawczasu zmodyfikuj swój jadłospis. Nie czekaj, aż nasilające się dolegliwości dosłownie Cię do tego zmuszą, nie pozostawiając Ci żadnego wyboru.

Dietoprofilaktyka to świetny sposób na dobre samopoczucie, zachowanie zdrowia i utrzymanie prawidłowej wagi. Jeśli Twój jadłospis składa się z różnorodnych składników i produktów nisko przetworzonych, a posiłki są w miarę regularne – wówczas dieta staje się długotrwałą profilaktyką, znacznie zmniejszającą ryzyko pojawienia się wielu chorób. Dodaj do tego codzienną aktywność fizyczną, a otrzymasz przepis na zdrowy styl życia.

3. Hydroterapia

Ta metoda leczenia naturalnego, zwana też akwaterapią czy wodolecznictwem (nie mylić z wodolejstwem), wykorzystuje wodę, która ze względu na swoje właściwości fizyczne doskonale nadaje się do celów terapeutycznych.

Hydroterapia znana była człowiekowi już w czasach starożytnych – stosowano ją m.in. w Chinach, Japonii, a także w starożytnym Rzymie (słynne rzymskie łaźnie). Kuracje z wykorzystaniem wody znajdują szerokie zastosowanie także w obecnych czasach. Mają bowiem wiele zalet – bardzo korzystnie wpływają na organizm, przyspieszają jego regenerację, poprawiają krążenie, wzmacniają system immunologiczny, łagodzą ból, zmniejszają napięcie nerwowe, relaksują, niwelują stres.

W zależności od rodzaju kuracji woda stosowana jest w różnych postaciach, ma odpowiednią temperaturę (leczenie ciepłem bądź zimnem), używa się też wodę pod określonym ciśnieniem. Trzy główne czynniki działające na pacjenta to:

• czynnik hydrostatyczny,
• termiczny
• oraz mechaniczny.

Do zabiegów leczniczych wykorzystujących wodę należą kąpiele, hydromasaże, polewanie, natryski, nacieranie, okłady i kompresy.

Wodolecznictwo (jakże mi się podoba to słowo) to terapia medycyny naturalnej, która ma dobroczynny wpływ na cały organizm człowieka, na jego układ oddechowy i krwionośny, kostny, mięśniowy oraz nerwowy. W związku z tym wykorzystuje się ją w leczeniu takich schorzeń jak:

• artretyzm, choroby reumatyczne;
• zapalenie ścięgna lub kaletki;
• stany zapalne spowodowane kontuzjami sportowymi, stany po zwichnięciach czy złamaniach;
• choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów;
• zaniki mięśniowe;
• nerwice, stany ogólnego zmęczenia, wyczerpanie spowodowane stresem;
• depresja, bezsenność.

Dzięki zastosowaniu odpowiedniego zabiegu możesz cieszyć się znaczną poprawą stanu zdrowia i swojego samopoczucia:

• masaże podwodne przyczyniają się do pobudzenia krążenia, poprawy przemiany materii, powodują rozluźnienie mięśni, minimalizują napięcie nerwowe, łagodzą ból, zmniejszają obrzęki;
• kąpiele, np. perełkowe, aromatyczne, z użyciem kolorów, działają uspokajająco i odprężająco na ludzki organizm, powodują rozluźnienie całego ciała;
• natryski, bicze wodne – wykorzystujące zmienną temperaturę oraz czynnik masujący strumieni wody – hartują ciało, wzmacniają odporność, przyspieszają przemianę materii, wpływają korzystnie na układ krążenia.

W Polsce możesz znaleźć sporo ośrodków rehabilitacyjnych, w których wykonuje się zabiegi z zakresu hydroterapii. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, żeby samodzielnie zorganizować taką ucztę dla ciała i ducha w zaciszu własnej łazienki! Sądzę jednak, że nic nie zastąpi profesjonalnego ośrodka oraz porad profesjonalisty.

4. Balneoterapia

Jest to metoda pokrewna hydroterapii. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa balneum, które oznacza łaźnię lub kąpiel. Balneoterapia stosowana była już w starożytności m.in. przez greckiego lekarza Hipokratesa. W przeciwieństwie do hydroterapii, gdzie używane są wody gospodarcze, wykorzystuje do zabiegów wody z naturalnych źródeł (zawierające składniki mineralne oraz gazy), jak również borowiny (jest to rodzaj torfu). Oprócz kąpieli, podwodnych masaży, natrysków oraz okładów i kąpieli borowinowych elementami terapii są inhalacje oraz picie wód mineralnych (tzw. kuracje pitne).

Zabiegi balneologiczne pomagają w powrocie do zdrowia po ciężkich chorobach, przyspieszają proces regeneracji organizmu, powodują wzrost jego odporności, działają korzystnie na serce i nerki. Ogromną zaletą tej metody jest też działanie przeciwbólowe – łagodzi zwłaszcza bóle stawów (w chorobie zwyrodnieniowej), mięśni oraz kości. Również pacjenci z chorobami neurologicznymi i psychosomatycznymi mogą liczyć na znaczną ulgę w cierpieniu dzięki zabiegom balneologicznym.

Stosowane w tej terapii wody lecznicze to wydobywane z podziemnych złóż zasoby o określonym składzie chemicznym oraz właściwościach fizycznych. Cechują się wysoką zawartością soli mineralnych oraz naturalnych gazów.

Wyobraź to sobie: relaksacyjne objęcia gorącej wody, delikatny szum bąbelków, aromaty unoszące się w powietrzu. To właśnie balneoterapia – sztuka leczenia i odprężenia poprzez korzystanie z naturalnych właściwości wód. Czyż można znaleźć lepsze połączenie przyjemności i dbania o zdrowie?

Wprowadzenie balneoterapii do swojego życia przypomina odnalezienie magicznej wyspy, gdzie troski codzienności bledną, a ciało i umysł znajdują spokój. Już jedna sesja tej niesamowitej terapii medycyny naturalnej może odmienić Twój dzień.

Czy nie zastanawiało Cię nigdy, dlaczego starożytni Grecy i Egipcjanie kładli taki nacisk na kąpiele? To nie o luksus chodziło, lecz przede wszystkim o rytuał oczyszczający zarówno ciało, jak i duszę. A przecież stąd już tylko krok do dobrego zdrowia.

5. Helioterapia

Mówiąc najprościej, jest to leczenie za pomocą światła słonecznego. Helios w języku greckim oznacza słońce. Jego promienie nie tylko wpływają pozytywnie na nastrój i powodują przypływ energii, czego chyba każdy w życiu doświadczył, ale działają też uzdrawiająco na cały ludzki organizm. Dzięki kąpielom słonecznym można leczyć wiele chorób oraz zapobiegać problemom zdrowotnym.

Słońce korzystnie wpływa na kości – powoduje ich wzmocnienie, pomaga goić się po złamaniach, zapobiega krzywicy i osteoporozie. Dzieje się tak dlatego, że pod wpływem promieni słonecznych w skórze syntetyzowana jest witamina D, odpowiedzialna za prawidłową gospodarkę wapniowo-fosforanową. Witamina ta przynosi korzyści nie tylko układowi kostnemu, ale też nerwowemu i mięśniowemu. Pomaga również zachować odporność.

Co ciekawe, promienie słoneczne mają także działanie bakteriobójcze. W związku z tym pomagają w leczeniu gruźlicy kostno-stawowej czy węzłów chłonnych oraz gruźlicy skóry (prątki gruźlicy giną pod wpływem światła słonecznego). Helioterapia zalecana jest też osobom cierpiącym z powodu częstych infekcji dróg oddechowych lub uszu.

Sporą zaletą terapii słonecznej jest jej pozytywny wpływ na skórę. Słońce poprawia jej elastyczność, sprzyja odżywieniu i detoksykacji; sprawia, że szybciej goją się rany. Łagodzi również objawy takich chorób jak łuszczyca czy atopowe zapalenie skóry, pomaga w leczeniu trądziku i czyraków. Promienie słoneczne mają działanie grzybobójcze, przydają się więc w leczeniu grzybicy stóp oraz w przypadku zakażeń drożdżakami.

Inne zalety tej terapii to przyspieszenie przemiany materii i oczyszczania organizmu z toksyn, a także obniżenie poziomu cholesterolu LDL we krwi. Przebywanie na słońcu skutkuje również zwiększeniem płodności. Warto więc korzystać z dobroczynnego wpływu słońca, zażywać kąpieli słonecznych, spacerować i ćwiczyć na świeżym powietrzu.

Helioterapia wskazana jest w przypadku depresji, przewlekłego stresu, bezsenności i przemęczenia. Organizm wytwarza bowiem pod wpływem słońca hormon zwany serotoniną, który powoduje poprawę nastroju, reguluje apetyt oraz sen. Niby prosta terapia medycyny naturalnej, a potrafi odmienić ludzką duszę. Czyż to nie wspaniałe?

Ano wspaniałe, ale jak we wszystkim, także w stosowaniu helioterapii należy zachować umiar i zdrowy rozsądek, aby uzyskać wyłącznie pozytywne efekty. Nadmiar słońca może niestety skutkować poparzeniem skóry, udarem słonecznym, a także przyczynić się do rozwoju raka skóry (czerniak).

Jeśli więc cenisz sobie kąpiele słoneczne, zachowaj konieczne środki ostrożności. Pozwolą Ci uniknąć niebezpieczeństw.

6. Klimatoterapia

Jest to stosowana już w czasach starożytnych metoda, która w celach leczniczych wykorzystuje… naturalne środowisko przyrodnicze, jego warunki atmosferyczne oraz walory krajobrazowe.

Czynniki klimatyczne, które mają istotne znaczenie dla procesu leczenia, to temperatura, wilgotność i ruch powietrza, jego chemiczne, mechaniczne i elektryczne właściwości, jak również promieniowanie słoneczne. Pacjentów celowo poddaje się działaniu tych właśnie bodźców klimatycznych, co pomaga im w powrocie do zdrowia.

Do zabiegów klimatoterapeutycznych zaliczamy m.in.:

• kąpiele słoneczne (zob. helioterapia);
• kąpiele powietrzne (aeroterapia);
• zabawy ruchowe i ćwiczenia na świeżym powietrzu;
• lecznicze spacery po wyznaczonych trasach (tzw. terenoterapia);
• kąpiele w morzu i w innych naturalnych zbiornikach wodnych;
• inhalacje wykorzystujące naturalny aerozol morski albo tężniowy.

Jednym z rodzajów leczenia klimatycznego jest talasoterapia. Nazwa ta pochodzi od greckiego słowa thalassa oznaczającego morze. W celach leczniczych wykorzystuje się tutaj naturalne i zdrowotne właściwości morza: jego szczególny mikroklimat, słoną wodę, muł i piasek morski, błoto, wodorosty i glony, muszle i inne skarby.

W ramach talasoterapii prowadzone są m.in. takie zabiegi jak kąpiele w morzu, spacery, masaże, okłady z błota i wodorostów. Zawarte w morskiej roślinności minerały i witaminy są wchłaniane przez skórę, co sprzyja odnowie komórek, poprawia ukrwienie, wspomaga detoksykację organizmu. Woda morska, bogata w magnez, potas czy wapń, również poprawia stan skóry i działa leczniczo w przypadku różnych zmian skórnych. Oprócz tego kąpiele w morzu sprzyjają relaksowi oraz wzmacniają odporność organizmu.

Kuracja morska jest wskazana przy chorobach dróg oddechowych, nawracających infekcjach z powodu osłabionej odporności, przy reumatyzmie, niedoczynności tarczycy, osteoporozie, chorobach skórnych (łuszczyca, egzema, trądzik), bezsenności, bólach kręgosłupa czy żylakach.

Kolejnym ciekawym rodzajem klimatoterapii jest wulkanoterapia – przeprowadzana na wyspach oceanicznych. W celach leczniczych wykorzystuje się tutaj wysoką temperaturę, nasłonecznienie oraz naturalne opary wydzielane przez skały wulkaniczne.

Chcąc skorzystać z leczniczych właściwości klimatu, wcale nie musisz jednak szukać wulkanów. Warunki klimatyczne występujące w wielu miejscach Polski także wspaniale się nadają do celów terapeutycznych. Była już mowa o korzyściach płynących z morskiej kuracji. Natomiast klimat górski pomaga w powrocie do zdrowia rekonwalescentom, a także osobom cierpiącym z powodu miażdżycy, choroby wieńcowej czy nadczynności tarczycy.

Występujący w Polsce klimat nizinny przynosi z kolei pozytywne efekty w leczeniu chorób układu krążenia oraz cukrzycy. Korzystny wpływ na zdrowie ma także klimat leśny, a to ze względu na dużą ilość naturalnych olejków eterycznych wydzielanych przez rośliny. Nie służy to oczywiście alergikom, ale pozostałym osobom pomaga w zapobieganiu infekcjom.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Co to jest leczenie konwencjonalne?

Leczenie konwencjonalne to forma terapii powszechnie przyjęta i akceptowana przez większość profesjonalistów. Tym odróżnia się ona od terapii alternatywnych, które nie cieszą się tak powszechnym uznaniem. Przykłady leczenia konwencjonalnego obejmują zabiegi chirurgiczne, chemioterapię oraz farmakologię. To sprawdzone metody, często stosowane w leczeniu poważnych chorób przewlekłych, takich jak rak. Leczenie konwencjonalne opiera się na naukowych podstawach i jest szeroko stosowane w tradycyjnej praktyce medycznej.

Czy medycyna naturalna jest skuteczna?

Jak większość życiowych zagadek, także i ta nie jest jednoznaczna. Istnieje mnóstwo naturalnych sposobów na łagodzenie drobnych dolegliwości, takich jak przeziębienie czy ból. Nie zawsze są one jednak poparte badaniami naukowymi. W wielu przypadkach to, co działa, to tajemnica samego procesu. Naukowcy niejednokrotnie odkrywają, że niektóre z naturalnych "lekarstw" to nie tylko starożytne opowieści, ale także skuteczne sposoby na powrót do zdrowia. Dzięki postępowi nauki mamy teraz możliwość sprawdzenia, co faktycznie leczy, a co jest jedynie mitem. Kluczem do sukcesu jest szczegółowa wiedza poparta dowodami. Aby więc przekonać się o skuteczności określonej terapii medycyny naturalnej, trzeba ją po prostu przetestować.

Jakie studia powinien mieć ukończone lekarz medycyny naturalnej?

Aby praktykować medycynę naturalną, konieczne jest ukończenie studiów medycznych związanych z tą dziedziną, zdobycie licencji oraz odbycie praktyki zawodowej w tej specjalizacji. Zależnie od kraju, w którym ktoś planuje prowadzić praktykę, mogą obowiązywać zróżnicowane kryteria edukacyjne. W niektórych państwach wystarczą określone kursy, podczas gdy w innych konieczne jest ukończenie studiów na poziomie licencjackim lub magisterskim. Po zdobyciu wykształcenia należy uzyskać certyfikat – w tym celu trzeba zdać egzamin państwowy lub certyfikacyjny.

Czy medycyna alternatywna jest lepsza od medycyny tradycyjnej?

Medycyna alternatywna nie jest lepsza od medycyny tradycyjnej, lecz stanowi jej uzupełnienie oraz wsparcie. Korzystająca z naturalnych substancji medycyna alternatywna jest łagodniejsza niż ta tradycyjna i zazwyczaj nie powoduje skutków ubocznych. Oczywiście to nie znaczy, że można pominąć konsultację z lekarzem przed przyjmowaniem suplementów. Lepiej zawsze upewnij się, że nie będą one oddziaływać negatywnie na Twój organizm.

Zarówno medycyna tradycyjna, jak i alternatywna jest istotnym elementem ogólnego systemu opieki zdrowotnej, który ma na celu pomóc ludziom w zachowaniu dobrej kondycji. W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania terapii medycyny tradycyjnej czy alternatywnej warto skonsultować się z lekarzem medycyny ogólnej.

Czy medycyna naturalna jest bezpieczna?

Tak, medycyna naturalna jest bezpieczna, pod warunkiem że jest stosowana pod nadzorem specjalisty posiadającego certyfikat. Holistyczna opieka skupiona jest na profilaktyce i pomaga w bardziej efektywnym zarządzaniu własnym zdrowiem. Większość terapii raczej nie wyrządzi szkody. To mało prawdopodobne.

Czy medycyna naturalna to grzech?

Nie, stosowanie medycyny naturalnej nie jest grzechem. Wręcz przeciwnie, jest ona zgodna z wieloma religiami (także chrześcijaństwem). Korzystanie z tego, co istnieje naturalnie – lub jest stworzone przez Boga, jak wierzy wielu ludzi – nie może być postrzegane jako grzech. Co więcej, terapie naturalne były rozwijane przez osoby duchowne. Nie tylko w średniowieczu, ale także współcześnie. Bardzo znanym i cenionym zielarzem jest chociażby franciszkanin – ojciec Grzegorz Sroka (1930-2006), autor słynnego Poradnika ziołowego i wielu innych publikacji.

Czy medycyna alternatywna jest zła?

W medycynie alternatywnej nie ma nic złego – przynajmniej nie można tak uznać "z automatu". Ocenia się ją z różnych perspektyw, a jej skuteczność może być odmienna w zależności od konkretnego przypadku i zastosowanych metod. Wiele form medycyny alternatywnej, takie jak akupunktura, medytacja czy terapie ziołowe, może przynieść ulgę.

Najlepiej zachować zdrowy sceptycyzm i pamiętać, że niektóre metody medycyny alternatywnej nie są poparte wystarczającą ilością naukowych badań. Ponadto istnieje ryzyko, że niektóre praktyki mogą być szkodliwe, zwłaszcza gdy zastępują tradycyjne metody leczenia w przypadkach poważnych chorób.

Dlatego też zawsze, niezależnie od odczuwanych dolegliwości, należy konsultować się z lekarzem. Zwłaszcza w przypadku poważnych schorzeń. Medycyna alternatywna nie powinna być stosowana jako zamiennik tradycyjnej opieki medycznej, ale może stanowić jej uzupełnienie.

Bibliografia

1. Ernst Schrott: Ajurweda na co dzień. Naturalne metody osiągnięcia doskonałego zdrowia, Diogenes, Świat Książki, 2000 r.
2. Tori Hudson: Women’s Encyclopedia of Natural Medicine. Alternative Therapies and Integrative Medicine for Total Health and Wellness, McGraw Hill, 2007 r.
3. Joseph E. Pizzorno, Michael T. Murray: Textbook of Natural Medicine, 4th Edition, Churchill Livingstone, 2012 r.
4. Thomas Easley: The Modern Herbal Dispensatory. A Medicine-Making Guide, North Atlantic Books, 2016 r.
5. Maria Noel Groves: Body into Balance. An Herbal Guide to Holistic Self-Care, Storey Publishing, 2016 r.
6. James F. Balch, Mark Stengler, Robin Young Balch: Recepta na leki naturalne. Kompleksowy przewodnik po naturalnych metodach leczenia, Oficyna Wydawnicza ABA, 2017 r.
7. Walt Larimore: The Natural Medicine Handbook – The Truth about the Most Effective Herbs, Vitamins, and Supplements for Common Conditions, Baker Publishing Group, 2021 r.
8. Fengjun Zhang: Medycyna naturalna Qigong, Fengjun Zhang FU KANG, 2022 r.
9. Stacie Stephenson: Medycyna holistyczna, Oficyna Wydawnicza ABA, 2022 r.
10. Sebastian Pole: Medycyna ajurwedyjska. Fundamenty tradycyjnej praktyki, Galaktyka, 2023 r.

Przypisy

[1] Hipokrates (ok. 460-370 p.n.e.) był greckim lekarzem okresu klasycznego; uważany za jedną z najwybitniejszych postaci w historii medycyny, wręcz nazywany jej "ojcem" – w uznaniu jego trwałego wkładu w tę dziedzinę. Hipokrates zrewolucjonizował medycynę starożytnej Grecji, ustanawiając ją jako dyscyplinę odrębną od innych dziedzin, z którymi była tradycyjnie kojarzona (teurgia i filozofia).

[2] Do popularnych terapii medycyny naturalnej należą także: ajurweda, akupunktura, akupresura, aromaterapia, Reiki, Tai Chi, Qigong, refleksologia, biofeedback i inne.