Strona Główna › Inspirujący ludzie › Credo wojownika

Credo wojownika

Credo wojownika | Fot. Pixabay

Ludzkie życie to długa i zawiła ścieżka. Mnóstwo tutaj zakrętów i bezkresnych przestrzeni wypełnionych niespodziewanymi zdarzeniami czy spotkaniami. Nie wiemy, z kim przyjdzie nam stanąć twarzą w twarz.

Nie wiemy, kto nauczy nas wartościowych rzeczy. Czasami szukamy duchowych nauczycieli, innym razem przyjmujemy nauki od kogoś niespodziewanego. Na przykład od samuraja, który przekazuje kredo wojownika.

Na poniższy wiersz natknąłem się wiele lat temu. Jego treść wywarła na mnie ogromne wrażenie. Oto człowiek, który nie tylko pojął swoje rzemiosło w perfekcyjny sposób. Zrozumiał też naturę świata poprzez swoją codzienną praktykę.

Credo wojownika

Przeczytaj wiersz bardzo uważnie. Potraktuj to jak duchowe ćwiczenie – próbę głębokiego wglądu w rzeczywistość. Mam też prośbę. Przed rozpoczęciem czytania zrób trzy głębokie wdechy i na chwilę wyrzuć z głowy wszystkie swoje przekonania, poglądy i codzienne troski. Wycisz umysł i skoncentruj się na słowach samuraja sprzed wieków.

Kredo wojownika

Nie mam rodziców; Niebiosa i Ziemię czynię swymi rodzicami.
Nie mam domu; koncentrację czynię swym domem.
Nie mam ani życia, ani śmierci; świadomość czynię swym życiem i śmiercią.
Nie mam boskiej mocy; szczerość czynię swą boską mocą.
Nie mam bogactwa; zrozumienie czynię swym bogactwem.
Nie mam magicznych sekretów; osobowość czynię swymi magicznymi sekretami.
Nie mam ciała; wytrzymałość czynię swoim ciałem.
Nie mam oczu; błysk pioruna czynię swoimi oczami.
Nie mam uszu; wrażliwość czynię swoimi uszami.
Nie mam kończyn; szybkość czynię swoimi kończynami.

Nie mam strategii; czystość umysłu jest moją strategią.
Nie mam planów; nadarzająca się okazja jest moim planem.
Nie mam cudów; odpowiednie działanie jest moim cudem.
Nie mam zasad; przystosowanie się do wszelkich warunków jest moją zasadą.
Nie mam taktyki; Pustka i Pełnia są moją taktyką.

Nie mam talentów; gotowość czynię swym talentem.
Nie mam przyjaciół; własny umysł czynię swym przyjacielem.
Nie mam wrogów; nieostrożność czynię swym wrogiem.
Nie mam zbroi; życzliwość i prawość czynię swą zbroją.
Nie mam zamku; niewzruszony umysł czynię swym zamkiem.
Nie mam miecza; brak ego czynię swym mieczem.

Tłumaczenie: Wojciech P. P. Zieliński

***
Ten wiersz (czy też pieśń) określany jest jako Kredo Wojownika. Można go znaleźć w wielu miejscach w Sieci, w różnych formach i tłumaczeniach. Zwykle nie podaje się źródła pochodzenia, a autor jest podpisywany jako anonimowy samuraj z XIV wieku. Zdarzyło mi się trafić na informację, że autorem wiersza może być Musashi Miyamoto. Nie jest to jednak informacja potwierdzona przez oficjalne źródła.