Strona Główna › Materiały źródłowe › Psychologia twórczości w praktyce – Amy Mindell

Psychologia twórczości w praktyce – recenzja | Fot. Okładka książki

Psychologia twórczości w praktyce – Amy Mindell

Psychologia twórczości w praktyce (Amy Mindell) to książka, którą można czytać na dwa sposoby. Albo szybko, z pominięciem znajdujących się w treści ćwiczeń, albo znacznie dłużej, testując na własnej skórze proponowane przez autorkę zadania.

Przyznaję się bez bicia. Wybrałem pierwszą opcję. Żadnego z ćwiczeń nie przepracowałem. Co prawda zapoznałem się ze wszystkimi, ale głównie na potrzeby niniejszej recenzji – muszę przecież wiedzieć, o czym piszę, prawda?

Psychologia twórczości

Dr Amy Mindell pokazuje w swojej książce, że każdy z nas ma w sobie niesamowitą zdolność do rozwijania kreatywności. W swoim inspirującym przewodniku autorka stara się nauczyć czytelników, jak wprowadzić artystyczne elementy do własnego życia i wykorzystać je do pracy nad sobą.

Opierając się na swoich badaniach i doświadczeniu, ujawnia, gdzie w życiu codziennym można znaleźć ukryte źródła inspiracji. A są one obecne praktycznie wszędzie – w naszych ciałach (artyści wiedzą, co mam na myśli), środowisku, przedmiotach, a nawet w zwyczajnych z pozoru czynnościach, które wykonujemy każdego dnia.

Psychologia twórczości w praktyce prezentuje podejście do kreatywności z perspektywy psychologii zorientowanej na proces, czyli kierunku psychoterapeutycznego opracowanego w latach 70. XX wieku przez życiowego partnera autorki, Arnolda Mindella.

Czym jest psychologia zorientowana na proces? To zestaw technik opierający się na psychologii głębi (Carl Gustaw Jung) oraz psychologii transpersonalnej, badającej aspekty duchowych doświadczeń człowieka. Zwolennicy tej metody terapeutycznej odwołują się do filozofii taoistycznej, rozważań Carla Gustawa Junga, teorii informacji oraz współczesnych nauk przyrodniczych.

Psychologia twórczości – recenzja

Psychologia twórczości w praktyce może się na początku wydać nieco infantylna. Po pierwszym, pobieżnym przekartkowaniu książki, od razu rzucają się w oczy zdjęcia zabawek (np. lalek, masek). Można więc odnieść wrażenie, że jest to pozycja przeznaczona jedynie do pracy z dziećmi.

Tymczasem dorośli czytelnicy także mogą sporo wynieść z przekazu dr Mindell. Szczególnie osoby, które potrzebują alternatywnych technik terapeutycznych, mogących otworzyć na zupełnie nowy sposób postrzegania świata.

To bardzo pozytywna książka i czyta się ją z przyjemnością. W dodatku treść obfituje w interesujące koncepcje psychologiczne i duchowe (a może powinienem napisać psychologiczno-duchowe?), z którymi naprawdę warto się zapoznać.

Przedstawiona w książce psychologia zorientowana na proces jest dla mnie całkowitą nowością. Do tej pory nie miałem okazji zapoznać się z tą metodą terapeutyczną. Kiedy więc zasiadłem do Psychologii twórczości, poczułem chęć poczytania na ten temat w Internecie.

Niestety, Psychologia twórczości w praktyce pozostawia spory niedosyt. Czytając, bardzo często łapałem się na myślach w stylu: "to tyle?", "ciekawe, ale co, jeśli..." – czułem się, jakby autorka rzuciła przede mną krótki zarys rozdziału, który stanowi zaledwie konspekt kwestii do szerszego opracowania.

Całość wygląda jak zebrane razem wpisy z czyjegoś bloga – krótkie, zawierające podstawowe informacje i ćwiczenia. I wszystko byłoby w porządku, gdybym rzeczywiście czytał teksty dr Mindell na stronie internetowej, na której znalazłyby się również linki do dodatkowych (bardziej szczegółowych) treści. Wówczas lektura z pewnością okazałaby się o wiele bardziej wartościowa.

Na plus:

• Idea metaumiejętności bardzo mnie zainteresowała. Autorka skutecznie zachęciła mnie do zgłębienia tematu.
• Ogólnie jest to bardzo inspirująca książka. Pomaga zwrócić uwagę na kilka ważnych kwestii z zakresu psychologii, dostarczając jednocześnie świeżego spojrzenia.
• Nie da się ukryć, że serce autorki jest na właściwym miejscu. Wyraźnie widać, że pragnie ona pomagać ludziom. To duży plus. Nie każdy bowiem jest równie szczery w swojej pracy.
• Liczne odniesienia do świata sztuki (co raczej nie jest zaskakujące).

Na minus:

• W moim odczuciu poruszane w książce zagadnienia nie zostały przez autorkę przedstawione wystarczająco szczegółowo. Myślę, że można było z powodzeniem przygotować znacznie lepszy materiał. Autorka miała szansę stworzyć wyjątkową książkę, dogłębnie uczącą prowadzenia terapii przez sztukę i kreatywność, a tymczasem czytelnik otrzymał dość prosty w odbiorze poradnik z garścią ciekawostek i historii z życia autorki (i nie tylko). Książkę warto by było rozwinąć.
• Zdjęcia są... koszmarne. Zamiast uatrakcyjnić książkę, zniechęcają (przynajmniej tak było w moim przypadku). Jak na pozycję skupioną na sztuce, zdecydowanie zabrakło tutaj dobrego fotografa i grafika, który zadbałby o wizualną oprawę.

Ocena końcowa: ★★★★★★

Podsumowanie: Kto jest docelowym odbiorcą Psychologii twórczości? Przede wszystkim terapeuci oraz ludzie pragnący rozwijać kreatywność – swoją oraz swoich dzieci. Myślę, że książka jest doskonałym pomysłem na prezent dla każdego rodzica.

Kim jest Amy Mindell?

Dr Amy Mindell jest terapeutką psychologii zorientowanej na proces i nauczycielką w Portland w stanie Oregon. Wraz z partnerem Arnoldem Mindellem uczy w wielu krajach na całym świecie. Jest autorką kilku książek i wielu artykułów publikowanych w prasie fachowej. Dr Mindell jest także artystką, piosenkarką i tancerką.

Psychologia twórczości: dane szczegółowe

Podtytuł: 30 twórczych oraz magicznych metod pracy rozwojowej
Tytuł oryginału: The Dreaming Source of Creativity: 30 Creative and Magical Ways to Work on Yourself
Autorka: Amy Mindell
Tłumaczenie: Robert Palusiński
Wydawnictwo: KOS
Rok wydania: 2019
Liczba stron: 240
Okładka: miękka
ISBN: 978-83-7649-175-2