Czym jest zakazany owoc? | Fot. Denis Doukhan
Zakazany owoc to określenie pochodzące oryginalnie z Księgi Rodzaju, w której została opisana historia mieszkającej w Edenie pary pierwszych ludzi – Adama i Ewy. Chodzi tutaj o owoc rosnący na tzw. drzewie poznania dobra i zła.
Idea zakazanego owocu jest więc bezpośrednio powiązana z religiami abrahamowymi (określanymi zbiorczo jako świat abrahamizmu i religii semickich), które wywodzą się z judaizmu starożytnych Izraelitów i oddają cześć Bogu Abrahama. Są to religie monoteistyczne oparte na wierzeniach Abrahama – głównej postaci opisanej w Tanachu, Biblii i Koranie.
Religie abrahamowe wywodzą się (przynajmniej do pewnego stopnia) z pierwotnego judaizmu. Trzema głównymi religiami abrahamowymi są judaizm, chrześcijaństwo oraz islam. Do pozostałych zaliczamy: babizm, bahaizm, druzyzm, mandeizm, karaimizm, ruch Rastafari, samarytanizm. Poza tym istnieją jeszcze różne odłamy, jak sikhizm lub voodoo.
Zakazany owoc jest metaforą opisującą jakiś obiekt pożądania. Pragnienie posiadania tej rzeczy wynika najczęściej z samego zakazu. Jeśli ktoś (lub coś) zabrania posiadania lub dążenia do zdobycia czegoś – wówczas mówimy o zakazanym owocu.
W skrócie można więc powiedzieć, że zakazany owoc oznacza coś niedozwolonego. Choć jest to rzecz zabroniona, kontakt z nią (np. jej posiadanie) jest bardzo kuszący i zwykle przynosi satysfakcję. Sięgnięcie po zakazany owoc grozi jednak poważnymi konsekwencjami.
Słowo "owoc" pojawia się w hebrajskim פֶּ֫רִי (pərî). Potencjalnym zakazanym owocem z ogrodu Eden może być: jabłko, winogrono (Talmud), granat, figa (Rabbi Nechemia), szarańczyn (chleb świętojański), cytryna, gruszka, pigwa. Apokryficzna Księga Henocha opisuje drzewo poznania w następujący sposób:
[...] ujrzałem [...] drzewo mądrości, z którego święci jedzą i poznają wielką mądrość. Podobne jest ono do drzewa janowca. Owoc jego jest jak kiść winogron na winnym krzewie, bardzo piękny, a zapach tego drzewa rozchodzi się i sięga daleko. I powiedziałem: To drzewo jest piękne! Jak piękny i przyjemny jest jego widok! (Enoch 32, 3-5)
Jeden z alternatywnych poglądów głosi, że zakazany owoc nie jest w ogóle owocem, ale metaforyczną jednością. Być może chodzi tutaj o owoc łona, czyli o akt seksualny i prokreację związane z Drzewem Życia. Na przykład hinduski duchowy nauczyciel Paramahansa Jogananda w swoim dziele pt. Autobiografia jogina przytacza interpretację swego mistrza Swami Sri Yuktiswar, według którego Ogród Eden odnosi się do ciała człowieka. Owoce w nim się znajdujące to narządy płciowe.
W Europie Zachodniej zakazany owoc był często przedstawiany jako jabłko. Prawdopodobnie było to spowodowane podobieństwem łacińskiego rzeczownika mălum (zło) i innego łacińskiego słowa – mālum (jabłko), zapożyczonego z języka greckiego (μῆλον).
Efekt zakazanego owocu (ang. the forbidden fruit effect) to pojęcie pochodzące z psychologii społecznej i związane z funkcjonowaniem poznawczym w bliskiej relacji interpersonalnej. Zjawisko to zachodzi w sytuacji, gdy ktoś zaczyna przejawiać zainteresowanie czymś, co jest zabronione. Skoro jest to z jakiegoś powodu niedostępne, wydaje się bardziej atrakcyjne.
Jest to naturalna tendencja człowieka polegająca na tym, że zbyt łatwe do zdobycia przedmioty (i nie tylko) szybko go nudzą i nie wywołują większych reakcji emocjonalnych. Natomiast jeśli coś jest nieosiągalne, szybko staje się również pożądane.
Przykład. W 2018 roku dowiedziałem się o istnieniu książki pt. O duchowości w sztuce (autor: Wassily Kandinsky). Problem w tym, że w Polsce pozycja ta została wydana w 1996 roku i od tamtej pory nie było żadnego wznowienia. Co prawda była dostępna na jednym z portali aukcyjnych, lecz jej cena... no cóż, moja żona nie chciała się zgodzić, żebym kupił tak drogą książkę. Pamiętam, jak po naszej rozmowie jeszcze bardziej zaczęło mi zależeć na posiadaniu dzieła Kandinsky’ego. Na szczęście udało mi się zapanować nad pragnieniem. Dzięki niech będą bogom wszelakim za istnienie bibliotek!
Każdy człowiek może doświadczyć efektu zakazanego owocu. Reakcja ta wypływa bowiem z chęci poznania (lub zdobycia) czegoś, do czego dotąd nie miało się dostępu. Emocje rosną, kiedy okazuje się, że konsekwencje posiadania "owocu" mogą być niebezpieczne. Wówczas jeszcze bardziej przyciąga on uwagę i zaciekawienie.
Co zazwyczaj robi człowiek, kiedy spotyka na swojej drodze zakazany owoc? Nagle czuje się niezwykle zmotywowany, aby się o nim jak najwięcej dowiedzieć, zgłębić jego naturę i po prostu go zdobyć. W zależności od swojego charakteru ludzie czują pragnienie w różnym natężeniu. W skrajnych przypadkach może być ono wręcz obezwładniające.
Pokonywanie barier narzucanych przez świat lub społeczeństwo daje satysfakcję. Chociaż człowiek jest świadomy potencjalnie nieprzyjemnych konsekwencji, jest również przekonany, że podejmując decyzję o zaspokojeniu pragnienia, kontroluje sytuację.
Jako że wolność wyboru jest jedną z najważniejszych potrzeb człowieka, nie dziwi fakt, iż psychologowie od dawna badają fenomen zakazanego owocu. Czy doszli do jakichś ustaleń?
W 1966 roku została opublikowana tzw. teoria reaktancji (oporu psychicznego). Jej twórca, dr Jack Brehm, uważał, że ludzie reagują oporem na odebranie im swobody działania lub ograniczenie możliwości, jakie stały przed nimi otworem.
W dużym skrócie chodzi o nieprzyjemne pobudzenie motywacyjne na sytuacje, osoby lub zasady, które zagrażają lub eliminują określone swobody behawioralne. Reakcja taka ma miejsce, gdy dana osoba czuje, że ktoś lub coś odbiera jej wybór lub ogranicza dostęp do alternatywnego sposobu zachowania.
Teoria reaktancji zakłada, że istnieje coś takiego jak swobodne zachowania, postrzegane jako dostępne w dowolnym momencie. Aby człowiek czuł się wolny, musi mieć odpowiednie zdolności fizyczne i psychiczne, by podjąć pożądane przez siebie działanie. Musi też mieć pewność, że w najbliższej przyszłości również będzie mógł to zrobić.
Istnieje kilka zasad związanych ze swobodnymi zachowaniami i reaktywnością:
Co ciekawe, omawiana teoria nie zakłada, że każda osoba musi być świadoma własnej reaktancji. Istnieje możliwość całkowicie instynktownego reagowania. Kiedy natomiast ktoś staje się bardziej świadomy swojej reakcji, zaczyna lepiej kierować własnym zachowaniem.
Sztuka oraz kultura masowa chętnie sięga po motyw zakazanego owocu. Znajdziemy go w powieściach (szczególnie erotycznych i romantycznych), filmie, teatrze, muzyce czy malarstwie.
Motyw zakazanego owocu w literaturze (najbardziej znane przykłady – nie sposób wymienić ich wszystkich):
Motyw zakazanego owocu w filmie:
Motyw zakazanego owocu w muzyce (jest tego znacznie więcej, ale postanowiłem ograniczyć się do kilku przykładów):
Autor: Wojciech Zieliński
Spędzam sporo czasu na czytaniu o filozofii i psychologii, choć w rzeczywistości po prostu szukam pretekstu, żeby uniknąć zmywania kubków po kawie.
Zawsze chciałem pisać o rzeczach poruszających mnie osobiście. Największą frajdę mam wtedy, gdy mogę zgłębić jakiś fascynujący temat. Zwłaszcza że trzeba się nieźle napracować, by dojść do czegoś sensownego. A kiedy już dochodzę (tylko bez skojarzeń), chętnie dzielę się tym w Internecie. Z nadzieją, że komuś moje słowa pomogą...
Ta strona została znaleziona m. in. przez następujące frazy: zakazany owoc, zakazany owoc co to znaczy, co oznacza sformułowanie zakazany owoc, zakazany owoc co to, zdanie z zakazany owoc, zakazany owoc biblia, zakazany owoc wikipedia, zakazany owoc związek frazeologiczny, zakazany owoc przykłady, zakazany owoc zapytaj.