Strona Główna › Miłość i związki › 8 rzeczy, które wspaniali rodzice robią inaczej

Sposoby wspaniałych rodziców | Fot. Pixabay

8 rzeczy, które wspaniali rodzice robią inaczej

Powszechnie wiadomo, że w ciągu pierwszych siedmiu lat życia, dzieci są jak gąbki pochłaniające wszystko, co widzą, słyszą i czują. Nie tylko rzeczy będące elementami świadomego wychowywania przez rodziców, ale wszystko to, co dzieje się wokół nich. Nie ma się więc co dziwić, że jest to najważniejszy okres w życiu każdego człowieka.

Jeśli dziecko wychowuje się w ciepłym, zdrowym i pełnym wsparcia oraz miłości środowisku, jego życie będzie zbudowane na bardzo solidnym fundamencie. Wszyscy dobrzy rodzice o tym wiedzą. Dlatego też starają się stworzyć dla swoich pociech optymalne warunki.

Niestety są na świecie ludzie, którzy zupełnie nie przykładają się do opieki nad swoimi dziećmi. Budują rodzinę niestabilną emocjonalnie, nietolerancyjną i – ogólnie rzecz biorąc – niekorzystną dla maleńkiego człowieka. Warto przypomnieć takim rodzicom, na co powinni zwrócić uwagę, żeby móc pretendować do miana wspaniałych opiekunów. Zamiast być przeciętnymi w tej dziedzinie i płakać na starość, że dzieci nie interesują się rodzicami, mogą postarać się stanąć na wysokości zadania.

Oto osiem rzeczy, które wspaniali rodzice robią inaczej. Jeśli ty postępujesz w inny sposób, weź z nich przykład.

1. Starają się być jak dzieci, a nie urabiać dzieci, żeby były jak dorośli

Naprawdę dobry rodzic jest świadomy faktu, że wszystkie dzieci przychodzą na ten świat jako istoty czyste i doskonałe. Dlatego też nie można traktować ich tak samo, jak się traktuje osoby dorosłe – zniekształcone przez życie i świat. Wspaniały rodzic będzie próbował w kontaktach ze swoimi dziećmi zachowywać się jak one. Nigdy nie będzie próbował zmieniać ich na swoją modłę, ponieważ zniszczy ich czystość.

Wspaniały rodzic obdarowuje dzieci swoją miłością, starając się nie zanieczyszczać ich serc własnymi przekonaniami i zabobonami. Wie, że nie może wmusić w dzieci swoich myśli i przekonań, ponieważ one mają własne. Ich dusze nie potrzebują cudzych wierzeń.

Co możesz zrobić: staraj się być jak dzieci, a nie zmuszaj ich, żeby były podobne do ciebie.

2. Zachęcają swoje dzieci, aby nigdy nie traciły radości w sercu

Bez względu na wiek swoich dzieci, wspaniały rodzic zachęca je do pielęgnowania w życiu ducha przygody i zabawy. Stara się, by były radosne przez całe swoje życie, również dorosłe. Pielęgnuje w nich przekonanie, że mogą cieszyć się tak samo, niezależnie od wieku. Szczęście to coś, co nie powinno mijać wraz z upływem lat. Właściwą drogą jest raczej jego rozwijanie i umacnianie.

Wspaniały rodzic wie, że najszczęśliwszy człowiek to taki, który potrafi się cieszyć tymi samymi rzeczami, jakie radowały go w dzieciństwie. Odczuwanie dziecięcej pasji to zdecydowanie najwspanialsze, co może przytrafić się człowiekowi w całym życiu. To oznacza, że jego duch nie został złamany przez dorosłość.

Co możesz zrobić: ucz swoje dzieci, żeby zawsze rozwijały pasje – nieważne, co to będzie. Nawet jeśli zainteresowania twoich dzieci nie będą ci się podobały, zaakceptuj i zachęcaj do ich rozwijania.

3. Uczą dzieci słuchania wewnętrznego głosu duszy

To jedna z najtrudniejszych rzeczy w wychowaniu dzieci. Trudno nie wpajać im własnej religii czy przekonań. Jeszcze trudniej zaakceptować, że wybrały inną duchową ścieżkę. Ale przecież mają do tego prawo! Wspaniały rodzic ma świadomość tego, że jego dzieci są ludźmi mającymi te same prawa samostanowienia, co wszyscy.

Wszystkie mądrości i skarby istniejące w tym świecie nie mogą się równać z tym, co skrywa ludzka dusza. W niej zapisana jest uniwersalna mądrość, dlatego trzeba uczyć dzieci zaglądania głęboko w siebie. To właśnie tam znajdą wszystkie odpowiedzi, lecz muszą umieć ich poszukiwać.

Co możesz zrobić: nie wbijaj swoim dzieciom na siłę własnych przekonań, szczególnie religijnych. Naucz je za to samodzielnie poszukiwać odpowiedzi na najważniejsze pytania.

4. Uświadamiają dzieci, że życie jest jednym wielkim eksperymentem

Wspaniały rodzic stara się dawać dobry przykład, ponieważ wie, że nie istnieją granice ludzkich możliwości – z wyjątkiem tych, które ludzie sami na siebie nakładają. Istnieje jednak możliwość przejścia obok własnych lęków i ograniczeń. Tego właśnie uczy swoich dzieci wspaniały rodzic.

Zachęca je do eksperymentowania, ciągłego przekraczania barier. Uczy, żeby nie bać się porażki i podejmować ryzyko rozwoju własnej osoby. Wspaniały rodzic pokazuje dzieciom, jak nie być nieśmiałym w swoich działaniach oraz jak zdobywać coraz więcej doświadczeń. Przecież o te doświadczenia chodzi w życiu.

Co możesz zrobić: ucz dzieci eksperymentowania. Jeśli coś im się nie uda, wspieraj je i przekonuj do podjęcia kolejnej próby.

5. Inspirują dzieci do traktowania wszystkich żywych istot z szacunkiem i współczuciem

Wspaniały rodzic swoimi słowami, postawą i zachowaniem pokazuje, jak należy traktować wszystkie żywe istoty. Okazuje im szacunek – nawet najmniejszym i sprawiającym wrażenie mało ważnych dla świata. W rzeczywistości bowiem każde żyjątko ma ogromne znaczenie. Jest częścią wielkiego kręgu życia i bez niego wszechświat nie byłby taki sam.

Dzieci powinny wiedzieć, że każdemu stworzeniu należy również okazać współczucie, kiedy cierpi. W miarę możliwości wypada również pomóc. To, jak daleko można zajść w życiu, zależy od wzajemnej pomocy wszystkich czujących istot.

Co możesz zrobić: traktuj wszystkich z szacunkiem i współczuciem. W ten sposób pokażesz swoim dzieciom, jak należy postępować.

6. Nie wychowują dzieci na ludzi bogatych, lecz szczęśliwych

Wspaniały rodzic nie stara się wychować swoich dzieci na ludzi dążących za wszelką cenę do bogactwa. Zamiast tego uczy je, jak być szczęśliwymi. Pokazuje, co ma prawdziwą wartość, a nie jak gonić za sukcesem. Co prawda, sukces nie jest zły, ale pod warunkiem, że jest właściwie rozumiany. Wspaniały rodzic ma świadomość tej subtelnej różnicy i przekazuje ją swoim dzieciom.

Pieniądze nie dają szczęścia. To szczęście może przyciągnąć pieniądze jako dodatek do dobrego życia. Dziecko powinno wiedzieć, że ma zwracać uwagę przede wszystkim na prawdziwe wartości w życiu, a nie na pieniądze.

Co możesz zrobić: pokaż dzieciom różnicę pomiędzy bogactwem a szczęściem. Granica często jest rozmyta i mało widoczna, dlatego tak ważne jest jej wyraźne zarysowanie.

7. Chronią i rozwijają umiejętności dzieci

Każde dziecko posiada inne umiejętności i predyspozycje. Wspaniały rodzic nie zmusza więc swoich dzieci do robienia czegoś, do czego najwyraźniej nie ma ono zdolności i nie lubi tego robić. Dla przykładu – marny rodzic zmusi dziecko do nauki gry na pianinie, ponieważ on wierzy w taką potrzebę. Natomiast wspaniały rodzic zachęci dziecko, lecz nie będzie zmuszał, jeśli nie będzie chciało uczyć się gry na pianinie.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Harvarda (Projekt Zero, pod przewodnictwem Howarda Gardnera) dowiodły, że każde dziecko rodzi się geniuszem. W wieku 20 lat odsetek geniuszy spada do 10%, a w późniejszych latach życia do zaledwie 2%. Najczęściej to dorośli niszczą naturalne zdolności swoich dzieci. Wspaniały rodzic jest tego świadomy i robi wszystko, aby chronić geniusz swoich pociech.

Co możesz zrobić: nie zabijaj naturalnych zdolności swoich dzieci. Najlepiej testuj je już w pierwszych latach życia, żebyś później wiedział, co warto rozwijać u dzieci. Pozwól im też iść własną drogą – motywuj do samodzielnego wybierania ścieżki edukacyjnej.

8. Starają się nie zakłócać naturalnych procesów

Rodzicielstwo nie oznacza posiadania dzieci na własność i wykorzystywania ich zgodnie z własnymi pragnieniami. Wielu rodziców zdaje się zapominać o tym. Nakłaniają swoje pociechy do podążania ścieżką, która niekoniecznie jest dla nich naturalna. Uzależniają je od siebie i swoich decyzji, nie pozwalając na rozwijanie się w sposób spontaniczny i naturalny. Wspaniały rodzic nigdy by sobie na to nie pozwolił.

Dzieci powinny dostać od swoich opiekunów swoisty kompas, po czym ruszyć przed siebie bez skrępowania, kierując się jedynie wytycznymi owego kompasu. Znajdą właściwą drogę, jeśli im na to pozwolić. Wystarczy tylko dyskretnie doglądać, żeby nie wyrządziły sobie po drodze krzywdy.

Co możesz zrobić: inspiruj dzieci do naturalnego rozwoju. Pokaż im kilka życiowych ścieżek, ale nie prowadź ich za rękę. Niech dzieci same wyruszą odkrywać świat.