Strona Główna › Materiały źródłowe › Kto jest naprawdę szczęśliwy?

Opowieść duchowa o szczęściu | Fot. Felix Serre

Kto jest naprawdę szczęśliwy?

Krótka opowiastka o poszukiwaniu szczęścia i o tym, jak sami sobie utrudniamy życie. Wielu z nas powtarza dokładnie ten sam błąd, który przedstawiono w historyjce.

Porównujemy siebie do innych i ciągle zazdrościmy im tego, co mają. Z tego powodu nie możemy być szczęśliwi. Przeczytaj tę krótką opowieść duchową, a z pewnością zrozumiesz, o co mi chodzi.

Opowieść: paw i kruk

Pewien kruk mieszkał w lesie i był bardzo zadowolony ze swojego życia. Ale pewnego dnia ujrzał łabędzia.

– Ten łabędź jest taki biały – pomyślał kruk – a ja jestem bardzo czarny. Ten łabędź musi być najszczęśliwszym ptakiem na świecie.

Kruk porozmawiał z łabędziem, wyrażając przy tym swoje przemyślenia.

– Tak naprawdę – odparł łabędź – również uważałem się za najszczęśliwszego ze wszystkich ptaków. Do czasu aż spotkałem papugę. Jej pióra miały dwa kolory. Teraz sądzę, że to papuga jest najszczęśliwszym ze wszystkich ptaków.

Kruk poszukał więc papugi, której również opowiedział o swoich rozterkach. Papuga wyjaśniła:

– Wiodłam bardzo szczęśliwe życie, dopóki nie zobaczyłam pawia. Moje pióra mają tylko dwa kolory, ale pióra pawia mienią się wieloma barwami.

Kruk udał się więc do zoo, gdzie mieszkał piękny paw. Przyleciawszy na miejsce, kruk zauważył, że wielu ludzi zebrało się, by podziwiać pawia. Dopiero pod wieczór, kiedy ludzie rozeszli się do domów, kruk mógł zbliżyć się do pawia.

– Drogi pawiu – zagadnął kruk – jesteś taki piękny. Każdego dnia tysiące ludzi przychodzi do ciebie. Kiedy natomiast widzą mnie, natychmiast przeganiają. Myślę, że jesteś najszczęśliwszym ptakiem na świecie.

Oto, co odpowiedział paw:

– Zawsze myślałem, że jestem najpiękniejszym i najszczęśliwszym ptakiem na planecie. Ale z powodu mojej urody zostałem uwięziony w tym zoo. Zbadałem je bardzo uważnie i nie znalazłem w nim żadnego kruka. To jest ptak, którego nikt nie trzyma w klatce. Jak się nad tym zastanowić, gdybym był krukiem, mógłbym swobodnie wędrować po świecie. Byłbym wolny.

Dostarczone przez: Anjali

Konkluzja

Porównywanie się z innymi budzi w nas często smutek. Dlaczego tak jest? Ponieważ ciągle pragniemy rzeczy, których nie posiadamy. Jesteśmy przekonani, że to właśnie one zapewnią nam niekończące się poczucie szczęścia. Co gorsza, często zauważamy, że inni ludzie osiągnęli już to, o czym sami marzymy. Wtedy pojawia się zazdrość. I smutek.

Co ciekawe, bardzo wielu ludzi kompletnie nie docenia tego, co już posiada. Zdarza się, że nawet nie są świadomi prawdziwej wartości, jaką przedstawia ich życie. I koło się zamyka. Spirala nieszczęścia się nakręca.

Weź sobie do serca historię kruka i naucz się być szczęśliwym. Na początek wystarczy ci to, co masz teraz. Nie rezygnuj z marzeń, ale i nie zamartwiaj się brakiem ich realizacji. Nie koncentruj się na tym, czego nie masz. Skup uwagę na tym, co już jest w zasięgu twej ręki. Tylko w taki sposób możesz nauczyć się bycia szczęśliwym.

Pamiętaj: zawsze znajdzie się ktoś, kto ma więcej od ciebie. To jednak nie znaczy, że jest kimś lepszym czy też bardziej szczęśliwym. Najszczęśliwszy człowiek na świecie to taki, który jest zadowolony ze swojej obecnej sytuacji.